طراحی و ساخت میکروذرات کلوتریمازول با استفاده از پلیمر پلی‌اتیلن گلایکل و موم زنبور عسل

زمینه میکرو ذرات یکی از سیستم های دارورسانی برای انتقال پایدار دارو در زمان طولانی است. کلوتریمازول یک داروی ضد قارچ پرمصرف است. هدف ساخت میکروذرات کلوتریمازول با 2 حامل پلی اتیلن گلایکل و موم زنبور عسل جهت کنترل الگوی رهش دارو است. روش ها میکروذرات کلوتریمازول با استفاده از 2 حامل به روش خشک کردن توسط اسپری تهیه شدند. مورفولوژی و اندازه ذرات با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی و تحلیل اندازه ذرات با استفاده از آنالیزور ذرات زتاسایزر انجام شد. بررسی درصد آزاد سازی میکروذرات با استفاده از اسپکتروسکوپی uv انجام شد. تحلیل طیف سنجی فروسرخ، به منظور شناسایی برهم کنش های احتمالی بین میکروذرات کلوتریمازول با سایر اجزا انجام شد.یافته ها اندازه میکروذرات با هر 2 نوع حامل در دامنه زیر هزار میکرومتر بود. مورفولوژی نشان داد میکروذرات ساخته شده با استفاده از موم زنبور عسل و پلی اتیلن گلیکول به ترتیب ساختار شبه کریستالی و کریستالی داشتند. بررسی آزاد سازی دارو، بیانگر حداکثر رهایش 80/52 درصدی در فرمولاسیون f3 میکروذرات تهیه شده با موم زنبور عسل و حداکثر رهایش 79/29 درصدی در فرمولاسیون f6 میکروذرات تهیه شده با پلیمر پلی اتیلن گلایکل بود. تحلیل طیف سنجی فروسرخ نشان دهنده وجود برهم کنش بین کلوتریمازول و موم زنبور عسل بود. نتیجه گیری هر 2 پلیمر از نظر الگوی آزاد سازی دارو با یکدیگر مشابهت زیادی داشتند، اما از نظر واکنش پلیمر با دارو نشان داده شد که موم زنبور عسل با دارو واکنش نشان می دهد که از این نظر پلیمر پلیاتیلن گلیکول مزیت دارد.

fabrication of clotrimazole microparticles using polyethylene glycol 6000 and beeswax

background microparticles are one of drug delivery systems designed for sustained and controlled release of drugs for a long period of time. clotrimazole is a broad-spectrum antifungal agent, which is generally used for treatment of candida albicans and others fungal infections.objective the present study aims to fabricate clotrimazole microparticles using beeswax (lipophilic coating) and polyethylene glycol (hydrophilic coating).methods in this study, clotrimazole microparticles by polyethylene glycol (peg 6000) and beeswax were prepared using spray drying technique. morphology and size of the microparticles were assessed using optical microscopy and scanning electron microscopy. particle size analyses were performed using zetasizer technique. the drug release rate was measured using ultraviolet-visible spectroscopy. to study the interactions between microparticles and carriers, fourier transform infrared spectroscopy (ftir) was used. results size of the microparticles was below 1000 µm. the microparticles prepared from beeswax and peg 6000 had quasicrystalline and crystalline morphologies, respectively. the maximum drug release rate in 6 hours was 80.53% in formulation f3 (microparticles prepared by beeswax) and 79.29 in formulation f6 (microparticles prepared by peg 6000). the ftir results showed probable interactions between clotrimazole microparticles and beeswax. conclusion both beeswax and peg 6000 polymers result in similar rate of drug release; however, since beeswax has interactions with clotrimazole, peg 600 formulation seems to be more appropriate for fabrication of clotrimazole microparticles.