بررسی پیامد احیای قلبی‌ریوی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی‌درمانی دکتر حشمت شهر رشت

زمینه:احیای قلبی ریوی یک فرایند اورژانسی برای بازگرداندن گردش خون خودبه خودی در فرد دچار ایست قلبی ریوی است و می تواند به پیامد بازگشت گردش خون خود به خودی یا مرگ بیمار منجر شود. عوامل زیادی در پیامد احیا تاثیرگذارند. هدف مطالعه حاضر با هدف تعیین پیامد احیای قلبی ریوی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی دکتر حشمت شهر رشت انجام شد. روش ها:در این مطالعه کوهورت گذشته نگر، 1008 بیمار که تحت احیای قلبی ریوی قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها از فروردین 1395 تا اسفند 1397 در مرکز آموزشی درمانی دکتر حشمت شهر رشت، ایران جمع آوری شد. ابزار گردآوری داده ها فرم استاندارد ثبت احیای قلبی ریوی اوتستئین بود که شامل عوامل مرتبط و زمان های مربوط به عملیات احیاست. ارتباط بین پیامد احیای قلبی ریوی و ویژگی های جمعیت شناختی و بالینی با استفاده از آزمون تی مستقل، آزمون کای دو و تحلیل رگرسیون لجستیک چندگانه مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها:در این مطالعه میزان موفقیت احیای قلبی ریوی برابر با 34/8 درصد بود. با توجه به تحلیل تعدیل شده، در کل نمونه ها، شانس موفقیت احیای قلبی ریوی در بیماران با ریتم غیرآسیستولی، مدت کوتاه احیای قلبی ریوی و در بیماران دچار ایست قلبی داخل بیمارستان بالاتر بود. در مقایسه با بیماران در بخش سی سی یو، بیماران در بخش های دیگر، به جز بخش آی سی یو، شانس موفقیت احیای قلبی ریوی بالاتری داشتند. علاوه بر این، برای بیماران دچار ایست قلبی داخل بیمارستان، با افزایش سن، شانس موفقیت احیای قلبی ریوی کاهش می یافت. نتیجه گیری:با توجه به اینکه نتایج بیانگر آن بود که ریتم آسیستول دارای کمترین میزان موفقیت احیا بود و این ریتم به دلیل تاخیر در شروع زودرس درمان در انتهای مراحل ایست قلبی حادث می شود، درمان سریع بیماران با ایست قلبی همراه با شاهد که دارای ریتم تاکی کاردی بطنی و یا فیبریلاسیون بطنی است، شانس موفقیت احیا را افزایش خواهد داد.

the cardiopulmonary resuscitation success rate and its related factors in patients referred to dr. heshmat hospital in rasht, iran

background cardiopulmonary resuscitation (cpr) is an emergency procedure for the return of spontaneous circulation in patients with cardiac arrest. many factors can affect the success of cpr. objective this study aims to investigate the success rate of cpr and its related factors in patients referred to dr. heshmat hospital in rasht, iran. methods in this retrospective cohort study, participants were 1008 patients who had underwent cpr in dr. heshmat hospital in rasht, iran. data were collected from april 2016 to march 2019 using the utstein style standard form, which assesses related factors and the times related to cpr. the association between cpr outcome and demographic/clinical factors was examined using independent samples t-test, chi-square test, and multiple logistic regression analysis. results the cpr success rate was 34.8%. the cpr success rate was higher in patients with no asystole rhythm, short cpr duration, and in-hospital cardiac arrest. compared to patients in ccu ward, those received cpr in other wards (except icu) were more likely to have successful cpr. furthermore, in patients with in-hospital cardiac arrest, the odds of successful cpr decreased with the increase of age. conclusion since patients with asystole rhythm had the lowest success rate of cpr and this rhythm occurs due to delay in initiation of treatment at the end of cardiac arrest, early treatment of patients with cardiac arrest caused by ventricular tachycardia or ventricular fibrillation can increase the chances of a successful cpr.