مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رفتار خودمراقبتی و هموگلوبین گلیکوزیله بیماران دیابت نوع 2

زمینه: بیماری دیابت از جمله بیماری های شایعی است که می تواند علاوه بر جسم، سلامت روان افراد را نیز تحت تاثیر قرار دهد؛ بنابراین مداخلات روان شناختی جهت رفع مشکلات ناشی از این بیماری ضروری به نظر می رسد. هدف: هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رفتار خودمراقبتی و هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بیمارستان شهر تنکابن بود.مواد و روش ها: این پژوهش کارآزمایی بالینی با روش نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای بود که از بین کلیه بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بیمارستان شهر تنکابن دویست نفر به صورت هدف دار انتخاب شدند و هم زمان مقیاس رفتار خودمراقبتی توبرت، گلاسکو و هامسپون (2002) به آنان ارائه شد. 45 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند و در سه گروه پانزده نفری شامل دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند، دوازده جلسه درمان متمرکز بر شفقت و دوازده جلسه درمان مبتنی بر پذیرش اجرا شد که مدت زمان هر جلسه 45 دقیقه بود. جلسات برای هر مداخله هفته ای دو جلسه با فاصله زمانی سه روز برگزار شد. در پایان درمان هر سه گروه مورد پس آزمون قرار گرفتند. یافته ها: با توجه به مقایسه تفاوت میانگین های دو گروه درمان که به ترتیب برای خودمراقبتی و هموگلوبین گلیکوزیله 5/012 و 2/145- به دست آمد، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد نسبت به درمان متمرکز بر شفقت از اثربخشی بیشتری برخوردار بود. نتیجه گیری: نتایج حاکی از روند مثبت و افزایش رفتار خود مراقبتی و متعادل شدن میزان هموگلوبین گلیکوزیله در مرحله پیگیری و اثربخشی هر دو رویکرد و برتری رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بود. بنابراین می توان از این درمان در شرایط مختلف برای بهبود زندگی بیماران مبتلا دیابت نوع دو استفاده کرد.

comparison of the effectiveness of compassion-based therapy and acceptance-based therapy and commitment to self-care behavior and glycosylated hemoglobin in patients with type 2 diabetes

background: diabetes is one of the most common diseases affecting people’s mental health and the body. therefore, psychological interventions seem necessary to solve the problems caused by this disease. objective: the present study aimed to compare the effectiveness of compassion-focused therapy (cft) and acceptance and commitment therapy (act), and commitment to self-care behavior and glycosylated hemoglobin in patients with type 2 diabetes at tonekabon city hospital. materials and methods: this clinical trial was a one-step cluster sampling study, including 200 patients who were randomly selected from all patients with type 2 diabetes in tonekabon city hospital and, at the same time, the scale of self-care behavior of tobert, glasgow, and hamspon (2002). a total of 45 people were randomly selected and divided into three groups of 15 people, including two intervention groups and one control group, 12 compassionate therapy sessions, and 12 admission-based treatment sessions, each lasting 45 minutes. meetings for each intervention were performed twice a week with an interval of 3 days. at the end of treatment, all three groups were retested.results: due to the comparison of the mean differences between the two treatment groups for self-care and glycosylated hemoglobin (5.012) (-2.145), respectively, acceptance and commitment therapy was more effective than compassion-focused therapy. conclusion: the results owed a positive trend and increased self-care behavior and balanced glycosylated hemoglobin level in the follow-up and effectiveness of both approaches and the superiority of the acceptance and commitment-based treatment approach. therefore, this treatment can be used in different conditions to improve the lives of patients with type 2 diabetes.