شیوع چاقی و اضافه وزن در نوجوانان استان مازندران

مقدمه: شیوع چاقی و اضافه وزن در کودکان و روند بالارونده آن در دهه های اخیر، نگران کننده است. ایران جزو یکی از هفت کشور با بالاترین شیوع چاقی در دوران کودکی است.هدف: تعیین شیوع چاقی/اضافه وزن، تغییر آن و عوامل مرتبط در دوره های مختلف تحصیلی دانش آموزان مدارس استان مازندران. مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی، داده های پرونده بهداشتی 1230 دانش آموز در سه مقطع تحصیلی(اول ابتدایی،راهنمایی ودبیرستان) در سال های 93-84 بررسی شد. روش نمونه گیری مدارس خوشه ایی و روش انتخاب دانش اموزان تصادفی ساده بود. نمایه توده بدن محاسبه شد. z scores bmi به سه طبقه؛ طبیعی (2-2 ) تقسیم شد .شیوع چاقی، اضافه وزن در طی دوره ها بررسی و مقایسه شد.نتایج: در 7 سالگی، 3.1% دانش آموزان چاق بودند که این میزان در 12 سالگی به 4% افزایش و در 15 سالگی به 2.9% کاهش یافت. میزان اضافه وزن در 7 و 12 و 15 سالگی به ترتیب 8.3 %،10.1 % و 10% بود. در 15 سالگی، میزان چاقی(1.9%در برابر1.1.11%) و اضافه وزن (7.0% در مقابل 3.0%) در دختران کم و بیش دو برابر پسران بود. بینzscore bmi بالا میزان تحصیلات و شغل پدرو مادر، نوع مدرسه و محل زندگی دانش آموزان رابطه معنی دار وجود نداشت. نتیجه گیری: شیوع چاقی در استان مازندران نسبت به شیوع کشوری پایین تر بود اما شیوع اضافه وزن در تمام دوره های سنی شایع و در حد شیوع کشوری بود بایسته است برنامه های مداخله ای برای پیشگیری از اضافه وزن از سطوح تحصیلی پایین تر طراحی و اجرا شود.