بررسی تاثیر ترانگزامیک اسید بر میزان نیاز به ترانسفوزیون خون در جراحی برداشت پروستات از راه مجرا (turp)

مقدمه: به نظر می رسد خونروی پیرامون جراحی در turp وابسته به افزایش فعالیت فیبرینولیز ادراری باشد. ترانگزامیک اسید مهارکننده ی نیرومند پلاسمینوژن و فعال کننده های اوروکیناز است. هدف: تعیین اثربخشی استفاده ی پیش از جراحی از ترانگزامیک اسید بر میزان ترانسفوزیون حوالی جراحی در بیماران کاندید turp.مواد و روش ها: در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی ،80 بیمار به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه ترانگزامیک اسید (t) و گروه کنترل (p). پس از بی حسی نخاعی با بوپیواکایین 5/0٪ هیپر بار و پیش از آغاز جراحی، به گروه (t)، kg / mg15 ترانگزامیک اسید به صورت انفوزیون وریدی طی 20 دقیقه تجویز شد و سپس انفوزیون وریدی یکسره با دوز mg/kg1 در ساعت، ترانگزامیک اسید به مدت 5 ساعت از آغازturp برقرار شد. گروه (p) به همان حجم و مقدار گروه(t) نرمال سالین دریافت کردند. هموگلوبین خون، یک ساعت پس از آغاز جراحی ،در ریکاوری، 6و 24 ساعت پس از پایان جراحی اندازه گیری شد و در صورت هموگلوبین کمتر از 10، یک واحد یا بیشتر (p.cell)packed red blood cell آلوژنی برای نگهداری هموگلوبین بیش از gr/dl 10 تجویز شد و در پایان میزان نیاز به ترانسفوزیون در دو گروه مقایسه شد. آزمون های آماری تی و repeated measurement و ancova و نرم افزار آماری spss 16 برای مقایسه بکار رفت. مقدار p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.نتایج: در این مطالعه 80 بیمار با شرایط ورود به دو گروه تقسیم شدند. میانگین غلظت هموگلوبین قبل از عمل در گروه (t)1/15 ±-12/51 ودر گروه (p)1/59 ±12/38 بوده است (p=0/67). میزان ترانسفوزیون از شروع جراحی تا 24 ساعت پس از پایان به طور بارز در گروه (t) کمتر از گروه (p) بود. 6/0 ±2/0 واحد در مقابل0/92 ±0/6 واحد (p=0/026).در گروه (t) بیماران کمتری نسبت به گروه (p) خون دریافت کردند(10 درصد در مقابل 30 درصد(p= 0/025).همچنین ارتباط آماری معنی دار بین بروز پیامد تهوع و استفراغ پس از جراحی در دو گروه بیمار تحت درمان turp دریافت کننده ترانگزامیک اسید و بدون دریافت دیده نشد (p=1/0). در هیچ کدام از بیماران عارضه ی دیده نشد. میانگین میزان دریافت(p.cell)، 24 ساعت پس از اتمام جراحی نسبت به پیش از جراحی در گروه دریافت کننده ترانگزامیک اسید(0/6 ±0/2) کمتر از گروه کنترل (0/92 ±0/6 واحد) بود.(p=0/026).نتیجه گیری: تجویز قبل از عمل ترانگزامیک اسید، سبب کاهش میزان ترانسفوزیون 24ساعت پس از پایان جراحی در بیماران تحت turp می شود.

A Survey on the Effects of Intravenous Tranexamic Acid on the Amount of Transfusion in Patients Undergoing T.U.R-P

AbstractIntroduction: Perioperative blood loss is thought to be associated with an increase in urinary fibrinolytic activity. Tranexamicacid (TXA) is a potent inhibitor of plasminogen and also urokinase activators.Objective: To determine the efficacy of preoperative treatment with tranexamic acid in the rate of perioperative transfusions in patients undergoing transurethral resection of the prostate(TURP).Materials and Methods: In a clinical trial, 80 patients were randomly divided into two groups: Tranexamic acid (TXA) and controls. After Spinal anesthesia with marcaine, in the Tranexamic acid group (TXA), the patients received intravenous infusion of tranexamic acid15 mg/kg before surgery and the control group received no medication, and serum Hb concentration was measured 1 hour after beginning the surgery, in recovery room, and 6 hours and 24 hours after surgery. If the hemoglobin concentration was lower than 10 mg/dL, one or more units of allogeneic packed red blood cells were transfused to keep the concentration of hemoglobin above 10 mg/dL, finally the mean need for the erythrocyte transfusions was compared between two groups. We used statistical tests such as Ttest, Repeated Measurement, ANCOVA Test and SPSS software 16. P values less than 0.05 were considered significant.Results: This study, showed that the mean perioperative blood transfusion 24 hours post operation, in TXA group was less than that in control group (0.2 ±0.6)vs(0.6 ±0.92).(P=0.026)Conclusion: preoperative treatment with tranexamic acid reduces the rate of perioperative blood transfusions in patients undergoing T.U.RP.