شناسه‌های جمعیت‌شناختی، بالینی و آزمایشگاهی کودکان دچار مونونوکلئوز عفونی

مقدمه: مونونوکلئوز عفونی نشانگان بالینی است که به ویژه در کودکان، نوجوانان و بالغان جوان دیده می شود. چون نشانه های بالینی و آزمایشگاهی مونونوکلئوز عفونی در کانون های گوناگون دنیا و در سن های مختلف با هم تفاوت دارد، مطالعه در نقاط مختلف می تواند ارزش شایانی در بهبود روند تشخیص و درمان مبتلایان داشته باشد. هدف: تعیین فراوانی مشخصات جمعیت شناختی و علایم بالینی، آزمایشگاهی بیماران بستری با تشخیص پایانی مونونوکلئوز عفونی در بیمارستان 17 شهریور رشت از سال 88 تا 92.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی و گذشته نگر، پرونده 99 بیمار بستری با تشخیص نهایی مونونوکلئوز عفونی بستری در بیمارستان 17 شهریور رشت از سال 88 تا 92 بررسی شد. خصوصیات جمعیت شناختی، بالینی و آزمایشگاهی استخراج گردیده و با آمار توصیفی به توسط نرم افزار آماری spss نسخه 18 آنالیز شد.نتایج: در این مطالعه 99 بیمار دچار مونونوکلئوز عفونی با میانگین سنی 3/3 ±6/19 سالگی بررسی شدند که 55% بیماران را پسران تشکیل می دادند. بیشترین فصل دچار شدن، تابستان (35%) و پس از آن بهار (30%) بوده است. شایع ترین شکایت اصلی بیماران تب (88/8%) و سپس گلودرد (63/6%) بود. میانگین مدت آغاز علایم تا مراجعه به بیمارستان 3/41 ±6/19 روز بود. شایع ترین نشانه بالینی بیماران تانسیلوفارنژیت (98/9%)، سپس، لنفادنوپاتی گردنی(93/9%) و تب (93/9 %) بود. لکوسیتوز در 73/7 %، لنفوسیتوز 62/6% ، لنفوسیتوز آتی پیک در 29/3%، آنمی در 113/1 % و ترومبوسیتوپنی در 1/6 % افراد وجود داشت. همچنین، 54/5 % سرعت رسوب گلبولی (esr) بالا، 46/5 % آنزیم های کبدی افزایش یافته، 11/1% تست مونو مثبت و 92/9% تست مثبت آنتی بادی از نوع m در برابر کپسید ویروس (igm-vca) داشتند. شایع ترین پیامد، دیسترس تنفسی (در 5 بیمار) بود. همچنین، در یک بیمار فوت (با تابلوی دیسترس تنفسی و خونروی) پیش آمد.نتیجه گیری: شایع ترین شکایت اصلی بیماران تب و سپس گلودرد بود و شایع ترین علامت بالینی تانسیلوفارنژیت، سپس، لنفادنوپاتی گردنی و تب بدست آمد. پیشنهاد می شود تفاوت در وانمود بالینی و شیوع آنها در منطقه ما در روند تشخیص بیماری مد نظر قرار گیرد.