سنجش اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی و طرحواره‌ درمانی بر کاهش میزان رفتار تکانشی ‌در آشفتگی شخصیت مرزی

مقدمه: اختلال شخصیت مرزی شایع ترین اختلال شخصیت در روانپزشکی است. میزان اقدام به خودکشی در افراد دچار این اختلال نزدیک 10% است.هدف: مقایسه اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی و طرحواره درمانی بر رفتار تکانشی در بیماران دچار اختلال شخصیت مرزی بیمارستان بوعلی شهر قزوین.مواد و روش ها: پژوهش از نظر هدف کاربردی و شیوه گردآوری داده های پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش دربرگیرنده همه بیماران دچار اختلال شخصیت مرزی بود که به دلیل رفتارخودکشی گرایانه به بیمارستان بوعلی شهر قزوین مراجعه کرده بودند. نمونه های پژوهش شامل 36 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از این تعداد 24 نفر به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی هر گروه 12 نفر و یک گروه گواه نیز 12 نفر جایگزین شدند. در این پژوهش از مصاحبه بالینی ساخت دار، پرسشنامه میلون و پرسشنامه ی رفتارهای تکانشی بارات استفاده شد. بیماران اختلال شخصیت مرزی گروه های آزمایش در 16 نشست 45 دقیقه ای به صورت جداگانه در 16 هفته پیاپی زیر مداخله قرار گرفتند. داده ها با آزمون تحلیل کواریانس چند متغیری، یک متغیری و آزمون تعقیبی توکی و نرم افزار spss22 تحلیل شد.نتایج: تفاوت معنی دار بین رفتاردرمانی دیالکتیکی و طرحواره درمانی بر رفتار تکانشی در سطح (0.05> p) وجود داشت. همچنین، تفاوت معنی دار بین رفتار درمانی دیالکتیکی و طرحواره درمانی در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در متغیر نامبرده در سطح 0.01> p وجود نداشت. نتایج بدست آمده از دوره یک ماهه پی گیری در راستای یافته های پیشین بود. نتیجه گیری: رفتار درمانی دیالکتیکی و طرحواره درمانی در کاهش رفتار تکانشی در بیماران دچار اختلال شخصیت مرزی اثربخش است.

Comparison of the Efficacy of Dialectical Behavior Therapy (DBT) and Schema Therapy (ST) on Impulsive Behavior in Patients With Borderline Personality Disorder

Introduction: Borderline personality disorder is the most common personality disorder in psychiatric settings.Objective: To compare the efficacy of Dialectical Behavior Therapy (DBT) and Schema Therapy (ST) on impulsive behavior in patients with borderline personality disorder in the of Buali hospital Qazvin.Materials and Methods: the present study was an applied one and the method of data collection was semiexperimental with pretest and posttest including control group. The study population included all the patients with borderline personality disorder referred to Buali hospital of Qazvin. The study sample included 36 students who were selected by convenience sampling method. Of these, 24 patients were randomly divided into two groups of 12 subjects experimental and a control group of 12 patients. We used clinical interview and Barratt Impulsiveness Scale11 (BIS). Patients with borderline personality disorder in the experimental groups received intervention for 16 sessions of 45 minutes in 16 consecutive weeks. Research data analysis was done using univariate and multivariate analysis of covariance and Tuky post hoc test.Results: The results showed a significant difference between the effectiveness of schema therapy and of dialectical behavior therapy on impulsive behavior at the level of P<0.05. Also, there was no significant difference between the schema therapy and of dialectical behavior therapy in patients with borderline personality disorder in mentioned variable at the level of P<0.05.Conclusion: Schema therapy and of dialectical behavior therapy are effective in reducing impulsive behavior in patients with borderline personality disorder.Conflict of interest: non declared