ارتباط امتیاز تنوع غذایی با چاقی و چاقی شکمی در پسران دانشجوی تهرانی

زمینه: اضافه وزن و چاقی یک معضل نگران کننده در عصر حاضر و عامل بسیاری از بیماری های غیر واگیر مزمن می باشد. عوامل متعدد تغذیه ای و غیرتغذیه ای در بروز این بحران دخیل هستند. یکی از عوامل مهم غذایی نوع رژیم غذایی افراد و میزان تنوع آن است. هدف: این مطالعه به منظور بررسی ارتباط امتیاز تنوع غذایی (dds) با چاقی و چاقی شکمی در پسران دانشجو تهرانی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در اردیبهشت ماه سال 1395 در تهران انجام شد. 246 مرد جوان با توجه به معیارهای ورود انتخاب شدند. اطلاعات جمعیتی به وسیله پرسش نامه عمومی گردآوری و اندازه گیری های تن سنجی مطابق استانداردها انجام گرفت. برای هر یک از افراد شرکت کننده به صورت رو در رو یادآمد 24 ساعته غذا ثبت و تنوع غذایی سنجیده شد. در نهایت 9 گروه غذایی برای هر فرد مورد سنجش قرار گرفت. در آنالیز نتایج با روش رگرسیون عوامل مخدوش گر تعدیل گردید.یافته ها: میانگین شاخص توده بدنی و دور کمر برابر 3/8 23/9± و 10/6 ±88/7 برآورد شد. نسبت شانس ابتلا به چاقی برای چارک های امتیاز تنوع غذایی 1، 0/53، 0/08 و 0/19 (0/01=p) برآورد شد.نتیجه گیری: بین امتیاز تنوع غذایی با نسبت شانس بروز چاقی و چاقی شکمی در پسران دانشجو ارتباط معکوسی مشاهده شد؛ به گونه ای که با افزایش تنوع غذایی، شانس ابتلا به چاقی کم تر بود. مطالعات آینده نگر بیش تری برای اثبات این رابطه نیاز است.