بررسی تغییرات ژنتیکی پورین پروتیین OprD در جدایه های بالینی پسودوموناس آیروژینوزا مقاوم به ایمی پنم در بیماران سوختگی

زمینه: مقاومت در باکتری پسودوموناس‌آیروژینوزا یکی از مهم‌ترین تهدیدها در بروز عفونت غیرقابل کنترل توسط این عامل فرصت طلب بیمارستانی در بیماران سوختگی است. یکی از مکانیسم‌های مقاومت این باکتری نسبت به داروهای هیدروفیل، وجود پورین پروتیین oprd در دیواره آن است. هدف: این مطالعه به منظور ارزیابی تغییرات توالی ژنتیکی ژن oprdدر جدایه های پسودوموناس آیروژینوزا مقاوم به ایمی پنم در بیماران سوختگی انجام گرفت.مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی از مهر ماه 1392 تا بهمن 1393 در بیمارستان قطب الدین شیرازی انجام شد. در این مدت، 253 نمونه زخم سوختگی بیماران بستری از نظر رشد میکروبی بررسی و باکتری‌های پسودوموناس‌آیروژینوزا شناسایی شد. تمامی جدایه‌ها با استفاده از ترادف‌یابی اختصاصی ناحیه مورد مطالعه بررسی شدند. تغییرات موجود در توالی با الگوی حساسیت دارویی جدایه‌ها نسبت به داروی ایمی‌پنم مقایسه گردید. یافته ها: شیوع باکتری پسودوموناس آیروژینوزا در مرکز سوختگی شیراز %22 بود. بیش از %90 پسودوموناس‌آیروژینوزاها مقاوم چند دارویی بودند و تنها %25 آن‌ها حساسیت به ایمی پنم داشتند. بیش از %80 نمونه‌های مقاوم به ایمی‌پنم از نظر ترادف یابی تغییر در ساختار ژن مرتبط با پروتیین oprd داشتند. نتیجه گیری: با توجه به یافته‌ها، به نظر می‌رسد پسودوموناس آیروژینوزا به عنوان میکروارگانیسم شایع در زخم بیماران سوختگی، دارای تغییر در ساختار ژنومی پورین پروتیین دیواره ای oprd است. این امر می تواند در بروز مقاومت این باکتری در بیماران بستری نقش داشته باشد.