انگیزه های شغلی از دیدگاه کارکنان و مدیران بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی قزوین

زمینه: تفاهم و توافق مدیران و کارکنان در اهمیت اولویت انواع مختلف انگیزاننده های شغلی زمینه لازم را برای ایجاد هماهنگی بین اهداف سازمان و کارکنان فراهم می آورد. هدف: مطالعه به منظور تعیین اولویت های انگیزشی از نظر کارکنان و مدیران بیمارستان های آموزشی قزوین انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 300 نفر از کل 1379نفر کارکنان بیمارستان های آموزشی قزوین به صورت نمونه گیری چندمرحله های و 96 نفر از مدیران سطوح مختلف مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تعیین اولویت های انگیزشی از پرسش نامه لارنس لیندال با 10 عامل و برای ارزیابی رضایت شغلی از پرسش نامه ای با 10سوال استفاده شد. داده ها با بهره گیری از آمار استنباطی تحلیل شدند. یافته ها: از نظر کارکنان، عوامل حقوق و مزایای کافی شرایط مناسب برای کارکردن و امنیت شغلی به ترتیب رتبه های اول تا سوم و عامل احساس مشارکت و تعلق در انجام امور در رتبه دهم قرار داشت. بر اساس حدس و پیش بینی مدیران از رتبه بندی انگیزاننده های شغلی کارکنان عوامل حقوق و مزایای کافی امنیت شغلی و شرایط مناسب برای کارکردن به ترتیب رتبه های اول تا سوم اهمیت قرار داشت. آزمون تی استودنت در مقایسه اولویت بندی نظرات کارکنان و حدس و پیش بینی مدیران فقط در عامل جالب بودن کار تفاوت معنی دار نشان داد(p=0/008 )اما در سایر عوامل انگیزشی مورد مطالعه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در بررسی میزان شغلی کارکنان از شرایط فعلی کار خود %3/30 کارکنان ناراضی %5/65تا حدودی راضی و %2/4راضی بودند. بین رتبه عامل شرایط مناسب برای کارکردن با شرایط محیط کار فعلی کارکنان و بین رتبه عامل جالب بودن کار و جالب بودن شغل فعلی کارکنان مورد مطالعه همبستگی منفی وجود داشت.( p<0/05)بین رتبه عامل حقوق و مزایای کافی و حقوق و مزایای فعلی کارکنان همبستگی مثبت ضعیف دیده شد. نتیجه گیری: کارکنان مورد مطالعه درگیر اولین طبقه نیازها یعنی نیازهای فیزیولوژیک و ایمنی در سلسله مراتب نیازهای مازلو بوده و مدیران آنان نیز کمابیش براین واقف بودند.