رابطه افت شنوایی با میزان صدا و سابقه کار

زمینه: افت شنوایی ناشی از صدا یکی از آسیب های شغلی محسوب می شود و محافظت کارگران در برابر صدا از اهمیت ویژه ای برخوردار است .هدف: مطالعه به منظور تعیین افت شنوایی ناشی از صدا و ارائه الگوی آماری نشان گر رابطه افت شنوایی با میزان صدای دریافتی و سابقه کار انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی در سال 1380 بر روی 400 کارگر یکی از صنایع تولیدی مواد شوینده انجام شد . برای تعیین افت ناشی از صدا، ادیوگرام این کارگران بررسی و پس از اعمال شرایط ورود به مطالعه و حذف عوامل مداخله گر 209نفر انتخاب شدند و پس از حذف تاثیر سن، افت شنوایی کل محاسبه شدند میزان صدای خالص دریافتی پس از حذف میزان تاثیر گوشی های حفاظتی برای هر کارگر تعیین شد . سپس با توجه به نتایج الگوهایی جهت برآورد افت شنوایی کل افت گوش راست و گوش چپ از طریق تعیین میزان صدا و سابقه کار کارگران ارائه شد. یافته ها: تراز فشار صدا در واحدهای مورد بررسی بین dba 107-76، میانگین سابقه کار 9/6+-9/9 سال ، میانگین میزان خالص صدای دریافتی 51/11+ـ4/135 درصد و میانگین افت شنوایی دائم هر دو گوش 1/4+-52/12 دسی بل بود . آنالیز رگرسیون نشان داد که بین افت دائم شنوایی، میزان صدا و سابقه کار ارتباط مستقیم و مثبت وجود دارد. (r^2=0/77 , r=0/84) و این ارتباط برای گوش راست r=0/84 و r به توان 2 = 77/0 و این ارتباط برای گوش راست r=0/77 و r به توان 2 = 6/0 و گوش چپ r=0/8 و r به توان 2=64/0 نیز معنی دار بود. بررسی افت شنوایی دو گوش نشان داد که افت شنوایی گوش چپ اندکی بیش تر از گوش راست است .نتیجه گیری: با توجه به افت ایجاد شده ناشی از صدا، لزوم تکمیل و اصلاح اقدام های کنترلی و حفاظتی در برابر صدا در کارگاه ها ضروری است .