ارتباط عوامل جمعیتی با خودکارآمدی بهداشتی اعضای هیات علمی

زمینه: رفتارهای بهداشتی یکی از معیارهای عمده تعیین کننده سلامت هستند و یکی از عوامل موثر در رفتار، خودکارآمدی است. خودکارآمدی همان قضاوت فرد در مورد توانایی های خود در انجام عملی مشخص است. هدف: مطالعه به منظور تعیین وضعیت خودکارآمدی انجام رفتارهای بهداشتی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و ارتباط آن با عوامل جمعیتی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی همبستگی در سال 1387 بر روی 203 نفر از اعضای هیات علمی شاغل در دانشگاه علوم پزشکی گیلان انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه ای شامل دو بخش بود که به روش خودایفا تکمیل شد. داده ها با آزمون های آماری تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه تحلیل شدند.یافته ها: اعضای هیات علمی در مجموع %1/84 نمره خودکارآمدی را کسب نمودند. بین خودکارآمدی و تعداد فرزندان (05/0=p) و متوسط درآمد ماهیانه (025/0=p) ارتباط معنی دار آماری وجود داشت.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، خودکارآمدی اعضای هیات علمی مطلوب بود. با توجه به الگو بودن این افراد برای دانشجویان، پیشنهاد می-شود خودکارآمدی به عنوان یک متغیر موثر در رفتار، در برنامه های آموزش بهداشت به کار گرفته شود.