assessment the relationship between phosphorus and magnesium, serum level with clinical outcome in head trauma patients

Background traumatic brain injury is the second leading cause of death in iran. having knowledge of the factors affecting the clinical outcomes of these patients can improve the therapeutic outcomes.objective the aim of this study was to determine the relationship of phosphorus (p) and magnesium (mg) serum levels during admission with clinical outcomes of patients with head trauma.methods this descriptiveanalytic study was conducted in the intensive care unit of shahid rajaei hospital in qazvin, iran from march to august 2018. participants were 70 patients with head trauma under mechanical ventilation who had inclusion criteria. they were selected using a convenience sampling technique. based on admission p level, patients were divided into two groups of hypophosphatemia (p> 3 mg/dl) and normophosphatemia (p ge;3 mg/dl); and based on admission mg level, they were assigned into two groups of hypomagnesemia (mg <1.5 mg/dl) and normomagnesemia (mg ge;1.5 mg/dl). hypomagnesemia group was compared with normomagnesemia group, and hypophosphatemia group with normophosphatemia group in terms of clinical outcomes.findings there was a significant difference between two mg groups in terms of successful weaning (p=0.03), mechanical ventilation duration (p=0.01), and death rate (p=0.03), but not in terms of endotracheal extubation and length of hospital stay (p>0.5). the difference between two p groups was significant only in terms of successful weaning (p=0.006). conclusion serum levels of phosphorus and magnesium affect the clinical outcomes of patients with head trauma.

بررسی ارتباط سطح سرمی فسفر و منیزیم زمان پذیرش با برایندهای بالینی در بیماران ضربه به سر

زمینه آسیب‌های مغزی ناشی از تروما دومین علت مرگ‌و‌میر در ایران است. شناخت عوامل مؤثر در برایندهای بالینی این بیماران می‌تواند باعث بهبود نتایج درمانی شود. هدف این مطالعه با هدف بررسی ارتباط سطح سرمی فسفر و منیزیم زمان پذیرش با برایندهای بالینی در بیماران ضربه به سر انجام شد. مواد و روش‌ها مطالعه حاضر از نوع توصیفی‌تحلیلی است که در سال ۱۳۹۷ در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان شهید رجایی قزوین انجام شد. ۷۰ بیمار ضربه به سر تحت تهویه مکانیکی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، به روش در دسترس انتخاب شدند. بیماران بر اساس سطح فسفر روز پذیرش به دو گروه هیپوفسفاتمی (فسفر <۳ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر) و نورموفسفاتمی (فسفر ge;۳ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر) و سطح منیزیم روز پذیرش در دو گروه هیپومنیزیمی (منیزیم <۱/۵ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر) و نورمومنیزیمی (منیزیم ge;۱/۵ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر) قرار گرفتند. بیماران گروه هیپومنیزیمی با گروه نورمومنیزیمی و بیماران گروه هیپوفسفاتمی با نورموفسفاتمی، بااستفاده از آزمون‌های آماری تی مستقل، کای دو و فیشر از نظر برایندهای بالینی مقایسه شدند.یافته‌ها دو گروه منیزیم در میزان جداسازی موفق، طول تهویه مکانیکی و میزان مرگ اختلاف معناداری داشتند (۰/۰۳=‌P و ۰/۰۱=P‌ و ۰/۰۳=P) و در نتایج خروج لوله تراشه و طول مدت بستری در بیمارستان اختلاف معنادار نبود (P=‌۰/۳۵ و ۰/۰۷=P). اختلاف بین دو گروه فسفر در جداسازی موفق معنادار بود (۰/۰۰۶=P) ولی در طول مدت تهویه مکانیکی، طول مدت بستری، نتایج خروج لوله تراشه و میزان مرگ اختلاف معنی‌داری وجود نداشت (۰/۰۶=‌P و ۰/۰۸= P و ۰/۱۳=P و ۰/۱۸=P).نتیجه‌گیری سطح سرمی فسفر و منیزیم بر برایند‌های بالینی بیماران ضربه به سر تأثیر دارد.