evaluating age-friendly city indicators in qazvin: urban open spaces, buildings and public places

Background as the population pyramid in iran shifts to aging and the influence of environmental conditions on the elderly people, the need to pay attention to the foundations of wellbeing, security and comfort is felt more than ever. objective the present study aimed at evaluating the urban open spaces and public buildings/places of qazvin city in iran as indicators of an agefriendly city based on the perception of older people and managers.methods this is a descriptive/analytical study conducted in 2017 on 200 older people and 40 urban managers. the older people were selected by a random cluster sampling technique, and managers by a convenience sampling method. data collection tools were a demographic form and ageingfriendly city questionnaire. data were analyzed using descriptive statistics and ttest.findings the mean age of the elderly people was 68.32 ±6.48 years and for the managers, it was 40.28 ± 5.94 years. the mean score of public buildings/places was 3.49 ±1.06 reported by the elderly group and 2.64 ±0.77 by the managers. for urban open spaces, it was 3.06 ± 0.89 and 2.60 ± 0.52, respectively. there was a significant difference between the opinions of two groups regarding the two surveyed indicators (p<0.001).conclusion the city of qazvin is far from ideal in terms of buildings/public places and open spaces for the elderly. therefore, urban managers should pay more attention to these indicators and take more effective steps to increase their quality.

ارزیابی شاخص‌های شهر دوستدار سالمند شهر قزوین: فضاهای باز شهری، ساختمان‌ها و مکان‌های عمومی

زمینه با تغییر هرم جمعیتی ایران به سمت سالمندی و تأثیرپذیری سالمندان از شرایط محیطی، لزوم توجه به مبانی تأمین‌کننده راحتی، امنیت و آرامش آنان بیش از همیشه احساس می‌شود.هدف مطالعه حاضر با هدف ارزیابی شاخص‌های فضاهای باز شهری، ساختمان‌ها و مکان‌های عمومی شهر قزوین در راستای تبدیل‌شدن به شهر دوستدار سالمند بر اساس دیدگاه مدیران و سالمندان انجام گرفت.مواد و روش‌ها در این مطالعه توصیفی‌تحلیلی که در سال 1396 انجام شد، 200 سالمند و 40 مدیر شهری مشارکت داشتند. سالمندان با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی و مدیران بصورت در دسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. داده‌ها با چک‌لیست جمعیت‌شناختی و پرسش‌نامه شهر دوستدار سالمند جمع‌آوری شد و با آمار توصیفی و آزمون تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها میانگین سن سالمندان 6/48 ±68/32 و مدیران 28/94 ±40/5 سال بود. میانگین نمرات سالمندان و مدیران برای شاخص‌های ساختمان‌ها و مکان‌های عمومی به ترتیب 1/06 ±3/49 و 0/77 ±2/64 و برای فضاهای باز شهری به ترتیب 0/89 ±3/06 و 0/52 ±2/60 بود. همچنین، تفاوت معناداری بین نظرات سالمندان و مدیران در ارتباط با دو شاخص بررسی شده مشاهده شد (0/001>P).نتیجه‌گیری نتایج مطالعه حاضر نشان داد که شهر قزوین از نظر ساختمان‌ها و مکان‌های عمومی و فضاهای باز شهری برای سالمندان از سطح ایده‌آل فاصله دارد. بنابراین مدیران شهری بایستی توجه بیشتری به این شاخص‌ها کنند و گام‌های مؤثرتری جهت افزایش کیفیت آن‌ها بردارند.