بررسی ابعاد رشد پس از سانحه ناشی از سرطان در بیماران نجات یافته از آن

مقدمه: رشد پس از سانحه، تجربه ذهنی تغییرات روان شناختی مثبت است که توسط فرد و در اثر مقابله با موقعیت های به شدت چالش برانگیز ایجاد می شود.هدف: هدف از انجام این پژوهش تعیین ابعاد رشد پس از سانحه در بیماران مبتلا به سرطان بوده است. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی است. جامعه پژوهش را بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به دو بیمارستان اصلی ارجاع بیماران مبتلا به سرطان تشکیل داده و نمونه ها شامل 402 بیمار واجد شرایط ورود به مطالعه بودند که به روش در دسترس انتخاب گردیدند. ابزارهای مورد استفاده، پرسش نامه ویژگی های جمعیت شناختی و ابزار رشد پس از سانحه بوده است. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون تی مستقل، آنالیز واریانس) استفاده گردید.نتایج: میانگین سنی شرکت کنندگان 14 ± 7/46 و60 درصد از آنها زن، 5/38 درصد از نمونه ها مبتلا به سرطان متاستاتیک بودند. میانگین نمره رشد پس از سانحه در نمونه های حاضر در این مطالعه 7/14 ± 68/68 بود. در میان ابعاد رشد پس از سانحه، ابعاد معنویت و ارتباط با دیگران، بیشترین نمره را کسب کردند (به ترتیب 13/2 ± 63/7 و 9/4 ± 03/25). از میان متغیرهای مختلف، سن(001/0 > p ؛ 193/0- = r)، ارتباط معکوس با رشد پس از سانحه داشت و اختلاف معنی داری بین سطح تحصیلات (013/0 p < ) و درآمد (015/0= p) با رشد پس از سانحه بدست آمد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که با وجود مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی متعدد در بیماران مبتلا به سرطان، مواجهه با این حادثه تنش زا منجر به پیامدهای روان شناختی مثبت نیز می شود.