نگرش مراقبین بیمار مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی در مورد نحوه مراقبت از بیمار خود در منزل

مقدمه: اسکیزوفرنی نوعی روان پریشی است که با تاثیرات مخرب بر افکار، رفتار و روابط، موجب مختل شدن عملکرد فرد می گردد. عدم مراقبت اصولی مراقبین، موجب عودهای پی در پی و افت توانمندیهای جسمی- روانی در بیمار می شود. بیش از 70% از بیماران اسکیزوفرن نزد خانواده هایشان زندگی می کنند بررسی نقاط ضعف نگرشی مراقبین و اصلاح آن می تواند آسایش جسمی و روحی بیماران را فراهم نماید.هدف: این مطالعه با هدف تعیین نگرش مراقبین بیماران اسکیزوفرن مراجعه کننده به بیمارستان روانپزشکی شهید بهشتی کرمان در مورد نحوه مراقبت از بیمار در منزل انجام گرفته است.روش کار: طی این مطالعه توصیفی – تحلیلی، 196 نفر از مراقبین بیماران اسکیزوفرن با روش نمونه گیری آسان در محدوده زمانی اردیبهشت لغایت شهریور 1384 انتخاب شدند. جهت گرد آوری داده ها ازپرسشنامه ای محقق ساخت که مشتمل بر دو بخش مشخصات دموگرافیک( بیمار و مراقبین) و نگرش بود، استفاده گردید.داده ها به صورت مصاحبه ساختار یافته جمع آوری و با آزمونهای آماری توصیفی واستنباطی نظیر تی و آنالیز واریانس یکطرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: یافته ها نشان داد، میانگین نمرات نگرش مراقبین8/1±39/14 بود،که نگرش متوسط ومثبت محسوب می شود. بین میانگین نمرات نگرش مراقبین با شاغل بودن بیمار (04/0 > p) و سطح تحصیلات بیمار(001/0 > p)، و نیز بین میانگین نمرات نگرش مراقبین با وضعیت شغلی مراقب (03/0 > p)، سابقه آموزشی مراقب(01/0 > p) و وضعیت اقتصادی مراقب (001/0 > p) ارتباط معنی دار مشاهده شد. نتیجه گیری: براساس نگرش متوسط مراقبین به نحوه مراقبت استنباط می شود که مراقبین در جهت مراقبت صحیح از بیمار خود تا حدی انگیزه دارند . برای بالا بردن نگرش می توان با استفاده از رسانه های عمومی و وسایل ارتباط جمعی به آموزش خانواده ها در زمینه مراقبت در منزل پرداخت.