ارتباط درک از بیماری با خودکارآمدی عمومی در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر

مقدمه: بیماری عروق کرونر یکی از شایعترین بیماریهای قلبی عروقی محسوب می شود. ارتقا خودکارآمدی عمومی بعد از بروز رویداد قلبی، از فرآیندهایی است که در افزایش مهارتهای توانمند سازی بیمار جهت تعدیل رفتارهای بهداشتی، نقش اساسی ایفا می کند و داشتن درک مطلوب از بیماری ممکن است بتواند به ارتقا این توانمندی کمک نماید.هدف:?این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین خودکارآمدی عمومی و درک از بیماری در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر مراجعه کننده به درمانگاه قلب مرکز آموزشی درمانی قلب دکتر حشمت رشت انجام شده است.روش کار: در یک مطالعه توصیفی– مقطعی، 195 بیمار مبتلا به بیماری عروق کرونر مراجعه کننده به درمانگاه قلب مرکز آموزشی درمانی قلب دکتر حشمت رشت، به شیوه نمونه گیری تدریجی انتخاب و با استفاده از پرسشنامه های درک‌ از بیماری ‌و خودکارآمدی‌ عمومی مورد پرسش‌ قرار گرفتند. جهت تجزیه وتحلیل روابط بین متغیرهای مستقل و وابسته ازآزمون کای دو استفاده شد و عوامل مرتبط با خودکارآمدی عمومی در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر تعیین شد.نتایج: نتایج‌ نشان‌ داد که‌ (9/74%) واحدها دارای‌ خودکارآمدی‌ عمومی‌ مطلوب‌ بوده اند و سطح درک از بیماری در اکثریت واحدها (8/73%) مطلوب بود. در بررسی ارتباط متغیرها انجام آزمون کای دو نشان داد که درک از بیماری با سن، سطح تحصیلات، وضعیت اشتغال، سابقه کسب آموزش در مورد مراقبت از خود و خودکارآمدی عمومی با سن، جنس، تاهل، سطح تحصیلات،تشخیص بیماری قلبی، شرایط زندگی، وضعیت اشتغال، سابقه کسب آموزش در مورد نحوه مراقبت از خود دارای ارتباط آماری معنی دار بوده اند (05/0p < ). بعلاوه آزمون آماری کای دو نشان داد بین درک از بیماری و خودکارآمدی عمومی در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر ارتباط آماری معنی دار وجود دارد. نتیجه گیری: طراحی برنامه آموزش بالینی و خدمات پرستاری جهت افزایش درک از بیماری می تواند در ارتقا خودکارآمدی عمومی بیماران قلبی برای مراقبت بهتر از خود موثر باشد.