بررسی تاثیر آموزش تریاژ بر آگاهی، نگرش و عملکرد پرستاران شاغل در بخش اورژانس مرکزآموزشی، درمانی پورسینای شهرستان رشت

مقدمه: یکی از مهمترین وظایف پرستاران، حفظ حیات و زندگی مددجویان در موارد اضطراری است، بنابراین لازم است پرستاران از روند تریاژ آگاهی داشته باشند تا براساس آن بتوانند با شناسایی و تشخیص به موقع نیازها در شرایط بحرانی، خدمات پرستاری سریع و صحیح را به آسیب دیدگان ارایه دهند.هدف: هدف این مطالعه تعیین تاثیر آموزش تریاژ بر آگاهی، نگرش و عملکرد پرستاران شاغل در بخش اورژانس مرکز آموزشی درمانی پورسینای شهر رشت، سال 1388 می باشد.روش کار: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه) مشتمل بر سه بخش مشخصات فردی، تعیین آگاهی و نگرش) و چک لیست ارزیابی نحوه عملکرد می باشد. برای تعیین روایی ابزار از روایی محتوا استفاده شد. به منظور تعیین اعتماد علمی پرسشنامه از روش آزمون مجدد و آلفای کرونباخ(همسانی درونی) و جهت تعیین اعتماد علمی چک لیست، از روش همبستگی بین سنجش گرها و مشاهده گران(inter-rater methods) و از طریق مشاهده هم زمان دو مشاهده گر استفاده گردید. پرسشنامه و چک لیست قبل از آموزش و دو هفته بعد از آخرین جلسه آموزشی به ترتیب توسط پرستاران اورژانس و پژوهشگر تکمیل گردید. برنامه آموزشی به صورت آموزش گروهی در سه جلسه 60 دقیقه ای به روش سخنرانی و پرسش و پاسخ با استفاده از جزوه آموزشی و وسایل کمک آموزشی ارایه شد. نمونه ها به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و به تعداد 40 نفر از پرسنل پرستاری شاغل در اورژانس انتخاب شدند. نهایتاً تجزیه و تحلیل داده ها تحت نرم افزار نسخه 16 spss و با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت.نتایج: میانگین نمره آگاهی تریاژ از 25/16 قبل از آموزش به 75/30 بعد از آموزش، میانگین نمره نگرش تریاژ از 75/126 قبل از آموزش به 95/154 بعد از آموزش و میانگین نمره عملکرد تریاژ از 77/39 قبل از آموزش به 85/55 بعد از آموزش به طور معناداری افزایش یافت(0001/0 p=). دیگر نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین وضعیت تاهل و شیفت کاری افراد و میانگین ارتقا نمرات در حیطه آگاهی وجود دارد(05/0p < ). نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که آموزش تریاژ بر میزان آگاهی، نگرش و عملکرد پرستاران شاغل در بخش اورژانس موثر بوده است. با توجه به نتایج این تحقیق و اهمیت تریاژ، گسترش دوره های آموزش تیوری و عملی در این زمینه برای پرسنل پرستاری پیشنهاد می گردد.