میزان رضایت از تن انگاره در دختران نوجوان دبیرستانهای شهر رشت

مقدمه: نوجوانی مهمترین سن از نظر مشغولیت ذهنی با تن انگاره است زیرا علاوه بر اهمیت یافتن جاذبه ی جنسی، بدن نیز از لحاظ ظاهری دچار تغییرات پیچیده و متنوعی می شود. هدف: هدف از این مطالعه، تعیین میزان رضایت از تن انگاره در دختران نوجوان دبیرستانهای شهر رشت می باشد.روش کار: این مطالعه توصیفی – مقطعی برروی 450 دختر دبیرستانی شهر رشت با روش نمونه گیری خوشه ای- تصادفی در سال 1389 انجام شده است. جمع آوری اطلاعات با پرسشنامه چند بعدی نگرش فرد در مورد بدن خود (mbsrq-as) مشتمل بر 4 حیطه: ارزیابی از وضع ظاهری(ae)، گرایش به ظاهر(ao)، رضایت از قسمت های مختلف بدن(bass) و مشغولیت فکری با اضافه وزن (owpreoc) انجام شد، سپس داده ها با نرم افزارspss نسخه 16 و آمار توصیفی(میانگین و انحراف معیار) تجزیه و تحلیل شد. نتایج: میانگین رضایت از تن انگاره در حیطه های گرایش به ظاهر(85/4 ± 92/49)، ارزیابی وضع ظاهری(82/3 ± 75/23) و رضایت از قسمت های مختلف بدن(33/6 ± 31/36) بالا و در حیطه مشغولیت فکری با اضافه وزن(82/4 ± 27/17) پایین بود. نتیجه گیری: دختران نوجوان دبیرستان های شهر رشت به جز حیطه گرایش به ظاهر در سه حیطه ی ارزیابی وضع از ظاهری، رضایت از قسمت های مختلف بدن و مشغولیت فکری با اضافه وزن، از تن انگاره خود رضایت داشتند. با نظر به اهمیت سنین نوجوانی، شناسایی نگرش فرد در مورد بدن خود می تواند منجر به ارتقا بهداشت روانی آنان گردد.کلید واژه ها: رضایت شخصی، تصویر بدن، زنان، نوجوانان