تغییرات همودینامیک بعد از پیوند عروق کرونر و عوامل مرتبط با آن در بیماران تحت جراحی قلب باز بستری در بخش مراقبتهای ویژه جراحی قلب

مقدمه: بیماری های عروق کرونر اولین و شایع ترین عامل مرگ و میر در تمام سنین می باشد. جراحی قلب به عنوان مداخله درمانی رایج در بیماران مبتلا به بیماری های عروق کرونر قلب در این بیماران ضروری به نظر می رسد. با این وجود این بیماران دارای عوارض متعدد حین و بعد از عمل می باشند. از جمله عوارض شایع بعد از جراحی پیوند عروق کرونر، تغییرات همودینامیکی بعد از عمل می باشد که همچنان به عنوان معضلی مهم به شمار می رود.هدف: هدف از این مطالعه تعیین میزان تغییرات همودینامیک بعد از پیوند عروق کرونر و عوامل مرتبط با آن در بیماران تحت جراحی قلب باز بستری در بخش مراقبتهای ویژه جراحی قلب و چگونگی تاثیر عوامل مرتبط با آن بر شدت و ضعف این عوارض می باشد.روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، تعداد 288 بیماری که تحت پیوند عروق کرونر قلب قرار گرفته و در بخش مراقبتهای ویژه جراحی قلب مرکز آموزشی درمانی دکتر حشمت رشت بستری بودند به روش نمونه گیری تدریجی و با استفاده از پرسشنامه تحت مطالعه قرار گرفتند و با استفاده از آزمون کای اسکویر، فیشر و رگرسیون لوجستیک به تحلیل روابط بین متغییرهای مستقل و وابسته پرداخته شد .نتایج: یافته های این تحقیق نشان داد که (36%) بیماران بعد از عمل دچار تغییرات فشار خون سیستولیک خارج از میزان نرمال، (49%) تغییرات فشار خون دیاستولیک، (65%) تغییرات ضربان قلب، (34%) دچار تغییرات فشار ورید مرکزی خارج از میزان نرمال بعد از عمل شدند. همچنین بین عوامل مداخله گری همچون شاخص توده بدنی، میزان کسر تخلیه ای، تعداد عروق گرفتار، سابقه انفارکتوس میوکارد، تعداد گرافت های انجام شده، مدت اتصال به ونتیلاتور، مدت زمان استفاده از دستگاه قلب و ریه مصنوعی، مدت زمان کلامپ آیورت، هیپوترمی و میزان هموگلوبین و هماتوکریت با متغیرهای همودینامیک ارتباط معنی داری مشاهده گردید. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش می تواند در برنامه ریزی جهت پیشگیری، تشخیص و درمان زود هنگام عوارض احتمالی در بیمارانی که تحت پیوند عروق کرونر قلب قرار گرفته اند، مورد استفاده قرار گیرد و در نتیجه موجب ارتقا سطح کیفی مراقبت از این بیماران گردد.