احساس تنهایی و نوآسیب های اجتماعی در دانش آموزان دبیرستانی

ﻣﻘﺪﻣﻪ: اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮥ ﯾﮑﯽ از ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﮐﻨﻨﺪهﻫﺎی ﻣﺸﮑﻼت ﺳﺎزﮔﺎری ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن در ﺳﺎﻟﯿﺎن آﺗﯽ زﻧﺪﮔﯽ، در ﮐﺎﻧﻮن ﺗﻮﺟﻪ ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان ﺣﻮزهﻫﺎی ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. اﻓﺰاﯾﺶ رواﺑﻂ اﻓﺮاد، ﺑﻪ وﯾﮋه ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن در ﺟﻬﺎن ﻣﺠﺎزی، ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ رواﺑﻂ ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ و ﺗﻌﺎﻣﻼت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺷﺪه و ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ و ﺳﺎﯾﺮ ﻣﺸﮑﻼت ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻫﺪف: ﻫﺪف از اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻌﯿﯿﻦ راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ و ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﺮاه در داﻧﺶ آﻣﻮزان دوره دوم دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. روش ﮐﺎر: اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﺮ روی 568 ﻧﻔﺮ از داﻧﺶ آﻣﻮزان دوره دوم دﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎی ﺷﻬﺮ رﺷﺖ در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 92-93 اﻧﺠﺎم ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮی ﺧﻮﺷﻪ ای اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ. ﺟﻬﺖ ﺟﻤﻊ آوری اﻃﻼﻋﺎت از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺟﻬﺖ ﺑﺮرﺳﯽ ﻋﻮاﻣﻞ ﻓﺮدی- اﺟﺘﻤﺎ ﻋﯽ و ﻋﻮاﻣﻞ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎ ده از اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ و تلفن ﻫﻤﺮاه و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎ ﯾﯽ [ (university of california at los angles loneliness scale(ucla ]اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. داده ﻫﺎ ﻃﯽ ﯾﮏ ﻣﺎه ﺟﻤﻊ آوری ﺷﺪه و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﻣﺎر ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﯽ( ازﻣﻮﻧﻬﺎی ﻣﻦ-وﯾﺘﻨﯽ ﯾﻮ ، ﮐﺮوﺳﮑﺎل واﻟﯿﺲ،ﻣﺠﺬور ﮐﺎی ، ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ اﺳﭙﯿﺮﻣﻦ و رﮔﺮﺳﯿﻮن ﻟﻮﺟﺴﺘﯿﮏ ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ) ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ: ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ 16/9 درﺻﺪ از ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎی ﻣﻮرد ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﻤﺮه ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ اﺑﺰار اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را ﮐﺴﺐ ﻧﻤﻮده اﻧﺪ. ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ اﺳﺘﻔﺎده داﻧﺶ آﻣﻮزان از اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ، داﻧﻠﻮد ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ، ﻓﯿﻠﻢ ﯾﺎ ﮐﺘﺎب (68%) و ﺣﻀﻮر در ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﯿﺴﺒﻮک (36/1%) و ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ اﺳﺘﻔﺎده آﻧﺎن از ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﺮاه ﺟﻬﺖ ارﺳﺎل ﭘﯿﺎﻣﮏ (31/7%) و ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮاردی ﭼﻮن ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻋﮑﺲ و ﻓﯿﻠﻢ (25/8%) ﺑﻮد. ﺑﯿﻦ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻦ (0/022=p)، ﺗﻌﺪاد دوﺳﺘﺎن ﺻﻤﯿﻤﯽ (0/0001=p)، رﺷﺘﻪ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ (0/002 =p) ﻣﯿﺰان ﺗﺤﺼﯿﻼت ﭘﺪر (0/003 =p)، ﻣﯿﺰان ﺗﺤﺼﯿﻼت ﻣﺎدر (0/006=p)، ﺑﺎزدﯾﺪ از ﺳﺎﯾﺖ ﻫﺎی ﻋﻠﻤﯽ و اﻧﺠﺎم ﺗﮑﺎﻟﯿﻒ درﺳﯽ (p=0/015 )، ﻧﺤﻮه ﮔﺬراﻧﺪن اوﻗﺎت ﻓﺮاﻏﺖ (0/0001 =p) و داﻧﻠﻮد ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ، ﻓﯿﻠﻢ ﯾﺎ ﮐﺘﺎب ( 0/029=p) ﺑﺎ اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ارﺗﺒﺎط آﻣﺎری ﻣﻌﻨﯽ داری وﺟﻮد داﺷﺖ. ﺑﺮاﺳﺎس ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ رﮔﺮﺳﯿﻮﻧﯽ، ﻣﺘﻐﯿﺮ ﻫﺎی ﺗﺤﺼﯿﻼت ﻣﺎدر (داﺷﺘﻦ دﯾﭙﻠﻢ) (or=0/470 ،p=0/014) ، ﻧﺤﻮه ﮔﺬراﻧﺪن اوﻗﺎت ﻓﺮاﻏﺖ ( ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ) ( or=2/391 ،p=0/004)، ﺗﻌﺪاد دوﺳﺘﺎن ﺻﻤﯿﻤﯽ (0/01=or= 0/949 ،p) ﺣﻀﻮر در ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﯿﺲ ﺑﻮک (0/016=or= 1/952, p) ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﻨﻨﺪه ﻫﺎی ﻣﻌﻨﯽ دار اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ در ﻣﺪل ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮی: ﻧﻈﺮ ﺑﻪ وﺟﻮد ارﺗﺒﺎط آﻣﺎری ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ و ﻣﻌﻨﯽ دار ﺑﯿﻦ اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺑﺮﺧﯽ ﻋﻮاﻣﻞ ﻓﺮدی و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﻪ وﯾﮋه اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ و ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﺮاه در داﻧﺶ اﻣﻮزان ﻣﻮرد ﭘﮋوﻫﺶ، ﺿﺮوری اﺳﺖ ﺗﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺑﻪ اﯾﻦ ﻓﻨﺎوری ﻫﺎی ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﻧﻮﯾﻦ ﻣﺒﺬول ﮔﺮدد و ﺑﺎ ﻃﺮاﺣﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی آﻣﻮزﺷﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن و ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ، از ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی اﺳﺘﻔﺎده آﺳﯿﺐ زای آﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی ﺷﻮد.