آگاهی پرستاران در ارتباط با اصول راهنمای مبتنی بر شواهد در پیشگیری از پنومونی وابسته به ونتیلاتور

ﻣﻘﺪﻣﻪ: ﭘﻨﻮﻣﻮﻧﯽ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ وﻧﺘﯿﻼﺗﻮر زﯾﺮ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ای از ﻋﻔﻮﻧﺘﻬﺎی ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ 24 ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ از ﻟﻮﻟﻪﮔﺬاری ﺗﺮاﺷﻪ ﯾﺎ ﺗﻬﻮﯾﻪ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ اﯾﺠﺎد ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺎﻣﺪ ﭘﻨﻮﻣﻮﻧﯽ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ وﻧﺘﯿﻼﺗﻮر، ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از آن اﻫﻤﯿﺖ زﯾﺎدی در ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺑﯿﻤﺎران ﺗﺤﺖ درﻣﺎن ﺑﺎ ﺗﻬﻮﯾﻪ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ دارد. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﻬﺖ اﺻﻮل راﻫﻨﻤﺎی ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﺷﻮاﻫﺪ ﺑﺮای ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﭘﻨﻮﻣﻮﻧﯽ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ وﻧﺘﯿﻼﺗﻮر ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺤﻘﻘﯿﻦ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه ﮐﻪ اﺟﺮای اﯾﻦ اﺻﻮل ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺆﺛﺮی ﻣﯿﺰان ﺑﺮوز آن را ﮐﺎﻫﺶ دهد. ﻫﺪف: ﻫﺪف اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﻌﯿﯿﻦ آﮔﺎﻫﯽ ﭘﺮﺳﺘﺎران در ﻣﻮرد اﺻﻮل راﻫﻨﻤﺎ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﺷﻮاﻫﺪ در ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﭘﻨﻮﻣﻮﻧﯽ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ وﻧﺘﯿﻼﺗﻮر ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. روشﮐﺎر: اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻘﻄﻌﯽ از ﻧﻮع ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ- ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﺑﻮده و روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮی آن ﺳﺮﺷﻤﺎری ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. . ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ 171 ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﺎ ﻣﺪرک ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ و ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ارﺷﺪ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻧﺪ. ﺑﺮای ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯿﺰان آﮔﺎﻫﯽ ﭘﺮﺳﺘﺎران از اﺻﻮل راﻫﻨﻤﺎی ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﺷﻮاﻫﺪ در ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﭘﻨﻮﻣﻮﻧﯽ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ وﻧﺘﯿﻼﺗﻮر، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪای ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ دو ﻗﺴﻤﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﻗﺴﻤﺖ اول اﻃﻼﻋﺎت ﻓﺮدی ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻦ، ﺟﻨﺲ، ﺳﻤﺖ ﺷﻐﻠﯽ، ﻣﺪرک ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ، ﺳﺎﺑﻘﻪ ﮐﺎر در ﺑﺨﺶ ﻣﺮاﻗﺒﺖ وﯾﮋه و ﺳﻨﻮات و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺑﺨﺶ ﻣﺮاﻗﺒﺖ وﯾﮋه ﺷﺎﻣﻞ ﻧﻮع و ﺗﻌﺪاد ﺗﺨﺖ ﺑﺨﺶ ﻣﺮاﻗﺒﺖ وﯾﮋه و دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯽﺷﺪ. ﻗﺴﻤﺖ دوم اﺑﺰار، ﺷﺎﻣﻞ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ labeau ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ 9 ﺳﻮال ﭼﻬﺎر ﮔﺰﯾﻨﻪای ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪﻫﺎ در ﻃﻮل ﻧﻮﺑﺖﻫﺎی ﮐﺎری ﺻﺒﺢ، ﻋﺼﺮ و ﺷﺐ ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮ در ﻫﺮ ﺑﺨﺶ در اﺧﺘﯿﺎر واﺣﺪﻫﺎی ﻣﻮرد ﭘﮋوﻫﺶ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. زﻣﺎن ﭘﺎﺳﺨﺪﻫﯽ 15 دﻗﯿﻘﻪ ﺑﻮد. ﺑﻌﺪ از ﺟﻤﻊ آوری ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﻣﯿﺰان ﭘﺎﺳﺦﮔﻮﯾﯽ ﺻﺤﯿﺢ ﺑﻪ ﺳﻮاﻻت ﺑﻪ درﺻﺪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه و ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﮐﻞ ﻧﻤﺮه ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ. در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ارزﯾﺎﺑﯽ و ﻗﻀﺎوت ﺑﺮاﺳﺎس ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﻤﺮه اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺠﺰﯾﻪ وﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎ از آﻣﺎر ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﺟﻬﺖ ﺑﺮآورد ﻓﺮاواﻧﯽ ﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. از آزﻣﻮنﻫﺎی ﻣﺮﺑﻊ ﮐﺎی، ﺗﯽ ﻣﺴﺘﻘﻞ و ﺗﺠﺰﯾﻪ وارﯾﺎﻧﺲ ﯾﮑﻄﺮﻓﻪ ﻧﯿﺰ ﺟﻬﺖ ﺑﺮرﺳﯽ ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ ﺳطح آﮔﺎﻫﯽ و ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی دﻣﻮﮔﺮاﻓﯿﮏ و وﯾﮋﮔﯿﻬﺎی ﺑﺨﺶ ﻣﺮاﻗﺒﺖ وﯾﮋه اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ: از 219 ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺷﺎﻏﻞ در ﺑﺨﺶ ﻣﺮاﻗﺒﺖ وﯾﮋه، ﺗﻌﺪاد 171 ﻧﻔﺮ در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻧﺪ و 48 ﻧﻔﺮ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻣﺮﺧﺼﯽ در زﻣﺎن ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮی و ﯾﺎ ﻋﺪم ﺗﻤﺎﯾﻞ، در ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺮﮐﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ. ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎن زن (93/6%) و دارای ﻣﺪرک ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ (94/7%) و از ﻟﺤﺎظ ﺳﻤﺖ ﺷﻐﻠﯽ، ﭘﺮﺳﺘﺎر (89/5%) ﺑﻮدﻧﺪ. 59/9 درﺻﺪ از ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎن دوره آﻣﻮزﺷﯽ ﺑﺮای اﺷﺘﻐﺎل در ﺑﺨﺶ ﻣﺮاﻗﺒﺖ وﯾﮋه را ﻧﮕﺬراﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ. 42/7 درﺻﺪ از آﻧﺎن در ﺑﺨﺶ ﻫﺎی ﻣﺮاﻗﺒﺖ وﯾﮋه ﺑﯿﺸﺘﺮ از 8 ﺗﺨﺖ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﻮدﻧﺪ. اﮐﺜﺮﯾﺖ واﺣﺪﻫﺎ (40/4%) ﺑﯿﻦ 1-5 ﺳﺎل ﺳﺎﺑﻘﻪ ﮐﺎر داﺷﺘﻨﺪ. ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ اﻣﺘﯿﺎز ﮐﺴﺐ ﺷﺪه در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از 9 ﺳﺆال ﯾﮏ اﻣﺘﯿﺎزی ﺑﺮاﺑﺮ 4/63±1/708 ﺑﻮد. ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺟﻮاب ﻧﺎدرﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﺆاﻻت دوره ﺗﻨﺎوب ﺗﻌﻮﯾﺾ ﺳﺖ وﻧﺘﯿﻼﺗﻮر، دوره ﺗﻌﻮﯾﺾ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺳﺎﮐﺸﻦ ﺑﺴﺘﻪ و دوره ﺗﻌﻮﯾﺾ ﻣﺒﺪل ﮔﺮﻣﺎﯾﯽ -رﻃﻮﺑﺘﯽ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺟﻮاب درﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﺆال وﺿﻌﯿﺖ ﻧﯿﻤﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ در ﺟﻬﺖ ﮐﺎﻫﺶ ﭘﻨﻮﻣﻮﻧﯽ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ وﻧﺘﯿﻼﺗﻮر ﺑﻮده اﺳﺖ. ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ اﻣﺘﯿﺎز ﮐﺴﺐ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎن زن ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻣﺮد ﺑﻮد و آزﻣﻮن ﺗﯽ ﻣﺴﺘﻘﻞ اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﯽداری را ﺑﯿﻦ اﯾﻦ دو ﮔﺮوه ﻧﺸﺎن ﻧﺪاد (0/721 =p) ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﻤﺮه در ﺑﯿﻦ ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ارﺷﺪ و ﭘﺮﺳﺘﺎراﻧﯽ ﮐﻪ دوره آﻣﻮزﺷﯽ ﺑﺮای اﺷﺘﻐﺎل در ﺑﺨﺶ وﯾﮋه را ﮔﺬراﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ، ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن و اﻓﺮادی ﺑﻮد ﮐﻪ دوره آﻣﻮزﺷﯽ ﺑﺮای اﺷﺘﻐﺎل در ﺑﺨﺶ وﯾﮋه را ﻧﮕﺬراﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ. آزﻣﻮن ﺗﯽ ﻣﺴﺘﻘﻞ اﯾﻦ اﺧﺘﻼف را ﻣﻌﻨﯽ دار ﻧﺸﺎن ﻧﺪاد (0/189=p=0/204، p). در ﺑﯿﻦ ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎن اﻓﺮاد ﺑﺎ ﺳﻤﺖ ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ، اﻓﺮاد ﺷﺎﻏﻞ در ﺑﺨﺸﻬﺎی ﺑﯿﺸﺘﺮ از 8 ﺗﺨﺘﻪ و اﻓﺮاد ﺑﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ از 10 ﺳﺎل ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﻤﺮه ﺑﺎﻻﺗﺮی را در ﮔﺮوهﻫﺎی ﺧﻮد ﮐﺴﺐ ﮐﺮدﻧﺪ. آزﻣﻮن ﺗﺠﺰﯾﻪ وارﯾﺎﻧﺲ ﯾﮑﻄﺮﻓﻪ اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﯽداری را در ﺑﯿﻦ اﯾﻦ ﮔﺮوﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻧﺪاد (0/168=p=0/327 ،p=0/882 ،p). ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮی: از ﯾﺎﻓﺘﻪ ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮی ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﺋﯽ از اﺻﻮل راﻫﻨﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ در اﻫﺪاف آﻣﻮزﺷﯽ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد. ﮐﻤﺒﻮد آﮔﺎﻫﯽ ﭘﺮﺳﺘﺎران از اﺻﻮل راﻫﻨﻤﺎی ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﺷﻮاﻫﺪ در ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﭘﻨﻮﻣﻮﻧﯽ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ وﻧﺘﯿﻼﺗﻮر ﯾﮑﯽ از ﻣﻮاﻧﻊ اﺳﺎﺳﯽ ﺟﻬﺖ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﭘﻨﻮﻣﻮﻧﯽ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ وﻧﺘﯿﻼﺗﻮر اﺳﺖ و اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﻄﺢ آﮔﺎﻫﯽ اوﻟﯿﻦ ﮔﺎم در اﺟﺮای ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ آﻣﯿﺰ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی آﻣﻮزﺷﯽ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﭘﻨﻮﻣﻮﻧﯽ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ وﻧﺘﯿﻼﺗﻮر ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.