مبنای حکومتی آیت‌الله بروجردی

با وجود اشتهار دیدگاه آیت‌الله بروجردی در گسترۀ اختیارات حکومتیِ فقیه در عصر غیبت، اختیاراتی مضیّق‌تر و محدودتر از آنچه به شیخ انصاری منسوب است و محدود به ضروریات اجتماعی می‌شود، به آیت‌الله بروجردی نسبت داده شده است. این تحقیق، ضمن نقد این دیدگاه، معتقد است که با روش‌شناسی صحیح فهم دیدگاه آیت‌الله بروجردی، درمی‌یابیم ایشان قائل به اختیاراتی گسترده برای فقیه در عصر غیبت بوده است. بر این اساس، این تحقیق از روش فهم متن به‌مثابه روش نقد استفاده کرده و فهم متن را با توجه به عناوینی چون روش بحث، مبانی ماتن، زمینه و زمانه، فهم و تقریر شاگردان، عبارات همسو و غیر همسو و نگرش جامع به متن، مورد توجه قرار داده و نظریه مشهور را برای آیت‌الله بروجردی ثابت دانسته است.

Ayatollah Borujerdi`s approach to the government foundation

Despite the renown of Ayatollah Boroujerdi`s attitude to the Faqih`s vast governmental powers in the age of occultation, the narrower and more limited powers than what are attributed to Sheikh Ansari and confined to social necessities, have been ascribed to Ayatollah Boroujerdi. While criticizing the mentioned outlook, the author believes that according to a right methodology for understanding the Ayatollah Borujerdi`s viewpoint, we can find that his Excellency has granted a large number of powers to a Faqih (Muslim jurisprudent) in the era of occultation. Consequently, this research has used the method of understanding the text as a way of criticism and considered understanding a text with attention to some titles such as method of discussion, author`s bases, context and time, disciples` understanding and recitation, same and different phrases and a comprehensive attitude to a text, and ascribed the famous doctrine to Ayatollah Brujerdi.