حدود اختیارات دستگاههای اطلاعاتی در ورود به حریم خصوصی افراد از منظر فقه امامیه

مسئله حفظ مصالح و امنیت نظام اسلامی از عناوین ثانویه‌ای است که به دخالت دستگاه‌های اطلاعاتی در حریم خصوصی افراد، مشروعیت می‌بخشد؛ هرچند این نقض باید به پشتوانه علم اجمالی، در حد ضرورت و بدون افشای اسرار پنهانی افراد صورت گیرد. این تحقیق با هدف شناخت حدود و ثغور ادله و تبیین اختیارات نهادهای اطلاعاتی در ورود به حریم خصوصی افراد انجام شده است. نیل به این مقصد در سایه توصیف و تحلیل گزاره‌های فقهی با گرد‌آوری داده‌های آن به روش کتابخانه‌ای‌ میسّر شده است.

The jurisdiction of intelligence services over the entrance to the privacy in the perspective of Imamite Jurisprudence

According to the different propositions of Imamite jurisprudence,  entrance into the privacy has been forbidden. A person's privacy is an area that is exclusively known, entered into, controlled and decided by himself. The domain of this prohibition is not so clear for no extensive study has been made in this regard. Thus an inquiry is necessary in order to know a suitable answer to the jurisdiction of intelligence services to access individuals' privacies. Protecting the interests and security of  Islamic system is a secondary legal order (enwane Sanawi) that legitimates the entrance of intelligence s into the privacy of individuals, though this violation should be made with a brief information and in a necessary limit without disclosing their secrets. This study has been made with the aim of recognizing the limits of  evidences and verifying the powers of intelligence cervices for entering into individuals' privacies. This goal was reached through describing and analyzing the juristic statements, and its data collection became possible through the library.