مسئولیت مدنی سقط‌درمانی

سقطِ‌ جنین اگرچه در شرع مقدس و جوامع بشری، عملی منکر و قبیح شمرده می‎شود ولی در موارد تزاحم بین سلامتی مادر و حیات جنین، از دیدگاه فقیهان بسیاری، مادر مختار است حفظ سلامتی خود را ترجیح دهد. باوجود مجوز برای عمل سقط، مسئولیت مدنی مربوط به سقط‌درمانی یکی از مسائل مطرح است. در این مسئله، قانونگذار به‌تبعیت از بعضی نظرات بزرگان به سقوط ضمان حکم داده است.بررسی اطلاقات روایات ضمان دیۀ سقطِ‌جنین از نکات بسیار حساس و مشکل این بحث است. نحوۀ اطلاق‎گیری و پذیرفتن یا نپذیرفتن اطلاق احوالی در این روایات از عمده مباحث تاثیرگذار در دلالت این ادله است. با بررسی ظهور ادله، اطمینان کافی برای اطلاق‎گیری از این روایات به‌دست نمی‎آید. اگرچه عدم دلالت آنها نیز اطمینان‌آور نیست، عدم ظهور برای عدم اثبات کافی است. تنها دلیلْ اصل عملی استصحاب و برائت است که اصل اولی در بحث دیات و ضمانات را تعیین می‌کند. این اصل می‎تواند دلیل اثبات عدم مسئولیت ناشی از سقط‌درمانی باشد.