بررسی چالش‌های تالاب انزلی و راهکارهای رفع آن در چارچوب کنوانسیون رامسر

تالاب‌ها ازجمله ارزشمندترین زیست‌بوم‌های زمین هستند. نیاز به حفاظت از این زیست‌بوم‌ها، جامعه بین‌المللی را به سمت تهیه کنوانسیون رامسر در حفاظت از تالاب‌های بین‌المللی در سال 1349 هجری شمسی رهنمون ساخت. این کنوانسیون ازجمله مهم‌ترین معاهدات زیست‌محیطی و تنها کنوانسیون ناظر بر حفاظت از تالاب‌هاست که همه دولت‌های عضو ازجمله ایران را متعهد به استفاده معقول از تالاب‌ها می‌کند. تالاب انزلی، یکی از تالاب‌های مهم ایران است که در فهرست کنوانسیون رامسر قرار گرفته است. باوجود تعهد مزبور، تالاب انزلی بنا به دلایل متعددی ازجمله ریختن فاضلاب‌های شهری، کشاورزی و صنعتی، نوسانات سطح آب دریای مازندران، واردشدن گونه گیاهی غیربومی و هرز آزولا و ساخت جاده کنارگذر بندر انزلی در خطر نابودی است که موجب شده این تالاب در فهرست مونترو (فهرست تالاب‌های در معرض انقراض) قرار گیرد. لذا در این پژوهش، ضمن بررسی چالش‌های زیست‌محیطیِ پیش روی تالاب انزلی، تلاش شده تا راهکارهای حقوقی و غیرحقوقی برای حل این‌گونه تهدیدات در چارچوب کنوانسیون، بررسی شود. ازجمله مهم‌ترین این راهکارها برای حل مشکلات تالاب انزلی، می‌توان به تحقق اصل توسعه پایدار، انجام ارزیابی‌های زیست‌محیطی، استفاده معقول از تالاب انزلی و اتخاذ رویکرد زیست‌بومی اشاره کرد. این مقاله نتیجه می‌گیرد که برای حفاظت پایدار از تالاب انزلی، ضرورت دارد که این راهکارها به‌طور کامل به اجرا گذاشته شود.