نهادسازی داخلی در نظام بین‌المللی حقوق بشر؛ از نهاد ملی تا نظام ملی

یکی از مسائل پیچیده‌ نظام بین‌المللی حقوق بشر، شکاف میان نظر تا عمل است. سازکارهای بین‌المللی و منطقه‌ای با تمام توفیقاتش نتوانسته این شکاف را پر کند. «نهادسازی داخلی حقوق بشر» از این جهت به دنبال ایفای نقش مکمل در نظارت چندسطحی مراجع بین‌المللی بر تضمین آن در کشورها است. مسئله‌ اصلی مقاله این است که «نهادسازی داخلی» دارای چه جایگاهی در نظام بین‌المللی حقوق بشر است. مقاله به این نتیجه رسیده که در حال حاضر، نسخه‌های سازمان ملل متحد در نهادسازی داخلی حقوق بشر، از صرف توجه به نقش نهاد ملی حقوق بشر فراتر رفته است و در مفهوم «نظام ملی حقوق بشر»، تمام عناصر آن اعم از بازیگران دولتی و غیردولتی، چارچوب قانونی، فرایندها و روابط بین آن‌ها را به‌عنوان نظام مطالعه می‌کند. این روند به‌صورت غیرمستقیم و نرم، حاکمیت مطلق دولت‌ها را کم‌رنگ می‌کند.

domestic institutionalization of human rights in international human rights law; from national institution to national system

one of the complex issues of international human rights law is the gap between theory and practice. despite significant progress, international and regional mechanisms have not been able to fully bridge this gap. in this regard, &domestic institutionalization of human rights& seeks to play a complementary role in the multi-level supervision of international institutions over the protection of human rights in states. this article examines the role of &domestic institutionalization& in international human rights law. the article concludes that the united nation’s prescriptions for domestic institutionalization of human rights have evolved beyond a mere focus on the role of the national human rights institution, and as much as it is related to the concept of “national human rights system”, it studies all relevant elements, including governmental and non-governmental actors, the legal framework, processes and relationships between them as a system. this process indirectly and softly weakens the absolute sovereignty of states.