نظریه‌های متابعت دولت‌ها از حقوق بین‌الملل از منظر اقناع

مشهور است که دولت‌ها در بیشتر موارد به هنجارهای حقوق بین‌الملل احترام می‌گذارند. اما چرا علی‌رغم اینکه در نظام بین‌المللی، ساختار منسجم مرکزی برای تضمین اجرای حقوق بین‌الملل وجود ندارد، دولت‌ها به قواعد حقوق بین‌الملل احترام می‌گذارند؟ این مسئله مهمی است که اندیشمندان حوزه‌های حقوق بین‌الملل، علوم سیاسی و روابط بین‌الملل را به خود مشغول کرده است. از یک منظر، می‌توان سازِکارهای متابعت دولت‌ها از حقوق بین‌الملل را به سه دسته تقسیم‌بندی کرد: محاسبه هزینه و فایده، فرهنگ‌پذیری و اقناع. هریک از این سازوکارها به تنهایی قادر به توضیح علت متابعت دولت‌ها از حقوق بین‌الملل در همه موارد نیستند بلکه مکمل یکدیگرند. در این میان، سازِکار اقناع از اهمیت زیادی برخوردار است و نه‌تنها به‌صورت مستقل، بلکه از دریچه دو سازوکار دیگر، موجب متابعت دولت‌ها از حقوق بین‌الملل می‌شود.

Theories of States’ Compliance with International Law:A Question of Persuasion

It is a commonly held belief that States, almost all of the time, comply with the norms of international law. The international system lacks a central mechanism to ensure enforcement of international law, but why despite this fact, States do comply with the rules of international law? This is a peculiar question which has puzzled many thinkers in the fields of international relations and politics as well as international law. From a particular viewpoint, the issue of compliance of States with international law could be studied through three different mechanisms: cost and benefit analysis, acculturation, and persuasion. Each of these mechanisms in isolation is unable to describe the reason for which,in each case,States comply with international law; hence being complementary. Among these mechanisms, the role of persuasion is peculiar because this particular mechanism produces compliance with international law on its own and also through the other mechanisms.