مسیر PTt سنگهای دگرگونه شمال خوی، نمونه ای از یک مسیر نرمال در جهت عقربه ساعت

در شمال خوی یک مجموعه دگرگونی گسترده رخنمون یافته که در غرب با سفره افیولیتی شمال غرب ایران و در شرق با رسوبات دگرگون نشده پالئوزوئیک در تماس است. سازند قم با سن الیگوسن - میوسن تمامی این مجموعه را به صورت دگر شیب پوشانیده است . سنگهای دگرگونی این منطقه دو مجموعه متابازیتی و متاسدیمنتی بوده که متابازیتها شامل شیست سبز و آمفیبولیت و متاسدیمنتها شامل شیست، استرولیت شیست ، گارنت - استرولیت - سیلیمانیت شیست هستند. مرمر کوارتزیت ومتاآرکوز نیز به صورت بین چینه ای با شیستها و متابازیتها دیده می شوند. پیش سنگ متابازیتهای شمال خوی گابرو و بازالت با سرشت تولئیتی و کالکوآلکالن و متاسدیمنتها غالبا پلیتی بوده که با رسوبات کربناته و تخریبی ( ماسه سنگ و کنگلومرا)‌ همراه بوده اند. درجه دگرگونی در این سنگها از رخساره شیت سبز تا آمفیبولیت فوقانی تغییر می کند. پاراژنزها نشان می دهند که سنگهای این منطقه تا حد رخساره آمفیبولیت فوقانی دگرگون شده اند. محاسبات ژئوترموبارومتری بر اساس تعادل کانیها به روشهای مختلف و شرایط پایداری کانیها دال بر این است که مسیر پیشرونده دگرگونی ( خط mfg) از بالای نقطه الحاق سه گانه کانیهای گروه al2sio5 می گذرد و متوسط گرادیان زمین گرمایی در زمان دگرگونی بین 27 الی 30 درجه سانتی گراد در هر کیلومتر بوده است. این گرادیان با گرادیان زمین گرمایی در زونهای برخوردی مطابقت بیشتری تا با مناطق دیگر دارد. علاوه بر این تجزیه نقطه ای کانیها افت سریع فشار را در حاشیه کانیها نشان می دهند که بیانگر مسیر ptt نرمال در این سنگهاست. بنابراین به نظر می رسد دگرگونی این سنگها ناشی از ضخیم شدن پوسته در محل برخورد ورقه عربستان با آذربایجان بعد از کرتاسه ( احتمالا ائوسن) بوده باشد تا عوامل دیگری مانند فرا رانش ورقه های افیولیتی داغ و یا نفوذ توده های گرانیتی.