تاثیر تغذیه بر کج‌روی و رفتار مجرمانه با نگاهی به آموزه‌های دین اسلام

تغذیه، علاوه بر تامین سلامت جسمانی، نقش بسیار مهمی در پیشگیری و مدیریت بسیاری از اختلالات رفتاری، یادگیری و روانی ایفا می‌نماید که بر شرایط رشد مدار زندگی کودکان و نوجوانان، رفتار آنان در مدرسه، فرآیند مراحل مختلف تحصیل، و رفتار و روحیه بزرگ‌سالان، در ابعاد گوناگون زندگی‌شان، از خانه تا محل کار و جامعه اثر می‌گذارد. از جمله مهم‌ترین وجوه اختلالات رفتار انسانی نیز رفتارهای ضد اجتماعی، انحراف و بزه‌کاری هستند. ارتباط تنگاتنگ تغذیه و عادات غذایی با جنبه‌های مختلف حالات روانی و رفتار انسان، توجه به کیفیت تغذیه، را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین رویکردهای مبارزه با رفتارهای ضد اجتماعی و جرم مطرح نموده است. مداخلات تغذیه‌ای‌ در مورد افراد مستعد خشونت و بزه‌کاری، به‌ویژه کودکان، از جمله موثرترین راهکارهای این رویکرد، در راستای پیشگیری از بزه‌کاری و کاهش نرخ آن، به شمار می‌آید. عدم موفقیت رویکردهای پیشگیرانه سنتّی، در کنار تغییرات چشمگیر عادات غذایی جوامع مختلف، در چند دهه گذشته و گرایش فزآینده به غذاهای محرک و مضر، نشان‌دهنده ضرورت و فوریت به کارگیری این مداخلات است. نوشتار حاضر، رابطه تغذیه با رفتار انسان را، به‌ویژه کج‌روی و بزه‌کاری و چگونگی استفاده از مداخلات تغذیه‌ای، با استفاده از نتایج حاصل از پژوهش‌های به‌عمل‌آمده و آموزه‌های اسلام در این زمینه بررسی می‌کند و در نهایت مشخص می‌نماید که توجه به تغذیه افراد به‌عنوان عاملی موثر در ارتکاب جرم و پیشگیری از آن از نگاه جرم‌شناسی خرد و کلان امری ضروری است که باید در مورد آن برنامه‌ریزی و تقنین صورت پذیرد