بازجستی فقهی در ماهیت قوادی

ماده 135 قانون مجازات اسلامی مصوب سال1370، قوادی را به «جمع و مرتبط کردن دو نفر یا بیشتر برای زنا یا لواط» تعریف کرده است. قانون جدید مجازات اسلامی مصوب سال 1392، در ماده 242 با الفاظی متفاوت و البته اندک تغییری در محتوا، مفاد قانون قبلی را با عبارت زیر تایید نموده است. «قوادی عبارت از به هم رساندن دو یا چند نفر برای زنا یا لواط است». مفاد دو ماده پیش‌گفته مستظهر به موافقت مشهور امامیه و یا دست‌کم نظر اشهر ایشان می‌باشد. در نقطه مقابل تعداد قابل توجهی از فقها با توسعه در معنای قیادت، مطلق جمع و ایجاد ارتباط به قصد فحشا -اعم از اینکه برای زنا باشد یا لواط و یا مساحقه- را محقق جرم قوادی می‌دانند.نویسنده با بازخوانی مسیله قول سومی را اختیار نموده است. وی معتقد است قیادت به‌عنوان جرم حدی تنها یک مصداق دارد و «خصوص جمع به قصد زنا» را شامل می‌شود و سایر موارد جمع خارج از ماهیت قوادی بوده و جرمی تعزیری می‌باشند. مقاله حاضر با دفاع از موضع نویسنده و در راستای تبیین مختار وی به نقل و نقد آرا رقیب به ضمیمه مستندات آن آرا ، پرداخته است.