بررسی فقهی حقوقی جرم قوادی غیرمسلمان

یکی از جرایمی که در جامعه امروزی شیوع داشته و بعید نیست اثر آن در ترویج فحشا و منکر، از سایر جرایم بیشتر باشد، قوادی است. حکم قوادی غیرمسلمان توسط فقیهان و حتی فقیهان معاصر مورد بررسی قرار نگرفته است؛ علیرغم تصریح قانونگذار ایرانی در قانون مجازات اسلامی مصو ب 1392 درباره جرایم موجب حد بر اهل ذمه، در مواد قانونی مربوط به جرم قوادی، مجازات قوادی به صورت مطلق ذکر شده و نامی از غیرمسلمان نیامده است. بر همین اساس، سوال اساسی پژوهش این است که « آیا این جرم در مورد غیرمسلمان، با وجود شرایط آن ثابت است؟ و در صورت اثبات، چه مجازاتی در حق ایشان قابل اجراست؟». اگر چه در ابتدا می توان با استناد به اصول کلی حقوق جزا از جمله اصل قانونی بودن جرم و مجازات و اصل برائت، قوادی اهل ذمه را جرم تلقی نکرد، ولی این نوشتار که به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای سامان یافته، با استناد به بنای عقلا و تنقیح مناط، جرم قوادی اهل ذمه را اثبات نموده و با بررسی دیدگاه های فقیهان، مبنی بر تساوی حکم قوادی مسلمان با کافر ذمی و تمسک به دلایلی همچون اطلاق روایت عبدالله بن سنان، به این نتیجه رسیده است که در صورتی که شخص ذمی، با قصد جمع نمودن افراد برای اعمال نامشروع زنا و لواط، آنها را به یکدیگر برساند شرایط قوادی مستوجب حد، موجود بوده و حد قوادی بر وی جاری خواهد گشت.

jurisprudential-legal examination of the crime of pandering [ghavvadi] by non-muslims

1. introduction in islamic jurisprudence, individuals belonging to the divine religions of judaism, christianity, and zoroastrianism, who possess divine prophets and celestial scriptures, are referred to as religious minorities, people of the book, or dhimmis. through the dhimma contract, they are permitted to live in islamic societies. non-muslims residing in islamic lands are obliged to enter into a dhimma contract, necessitating adherence to two fundamental conditions: the payment of the jizya tax and compliance with the regulations of the islamic society. among the commitments for non-muslims (dhimmis) in islamic countries is the prohibition of certain acts, such as sexual offenses. unfortunately, one of the prominent sexual offenses, known as panderism [ghavvadi], persists among dhimmis residing in islamic societies, despite their commitment to islamic penal laws. this offense has evolved from individual transgressions into organized crimes, including the trafficking of women and girls, leading to the establishment of networks of corruption and centers promoting indecency.2. research question this study aims to address a significant gap in the existing body of research by focusing on the offense of panderism committed by non-muslim minorities. despite numerous studies on the subject, there is a lack of independent research specifically dedicated to panderism among non-muslims.