مغایرت موادی از آیین‌نامه اجرایی ماده 219 قانون مالیات‌های مستقیم با مبانی فقهی و قواعد حقوقی؛ بررسی مصداقی مشارکت مدنی

آیین‌نامه اجرایی ماده 219 قانون مالیات‌های مستقیم یکی از مهم‌ترین آیین‌نامه‌های اجرایی این قانون است که چگونگی تعامل سازمان مالیاتی با مودیان و نحوه انجام تکالیف ماموران در آن تبیین شده ‌است. یافته‌های این پژوهش که به صورت توصیفی تحلیلی انجام ‌شده، حاکی از این است که آیین‌نامه مذکور در موارد متعددی قوانین و اصول حقوقی را نقض نموده ‌است. تعارض آیین‌نامه مذکور در بُعد مشارکت‌ مدنی بیش‌تر محسوس است؛ البته در قسمت‌های دیگر نیز اختلاف آیین‌نامه با مقررات مشهود است، من‌جمله؛ اولاً برخلاف ماده 101 قانون مالیات‌های مستقیم، بعد از یک سال، معافیت مذکور بین شرکای قهری و اختیاری به‌طور مساوی تقسیم می‌شود. برخلاف ماده 203 قانون مالیات‌های مستقیم و آیین‌دادرسی مالیاتی، اجازه داده‌ شده ‌است که اوراق به شریک نیز ابلاغ شود و برای شرکایی که هر یک شخص حقیقی علی‌حده‌ای هستند، فقط یک برگ تشخیص صادر شود. آیین‌نامه مورد بحث، مسئولیت شرکا در پرداخت بدهی مالیاتی را تضامنی اعلام ‌نموده، در حالی که در نظام فقهی و حقوقی ایران، مسئولیت تضامنی صرفاً در موارد مصرحه قابل قبول است. ثانیاً برخلاف ماده 54 قانون مالیات‌های مستقیم، به رئیس سازمان امور مالیاتی اجازه رسیدگی به اختلافات ناشی از این ماده اعطاء ‌شده‌ است. قانون مالیات‌های مستقیم برای قانونمند نمودن محاسبه درآمد و هزینه، ضرایب ‌مالیاتی را منسوخ اعلام کرده‌ بود حال آن‌ که آیین‌نامه مذکور آن‌ها را بدون ضابطه و با عنوانی‌ دیگر برقرار‌ کرده ‌است. این مقاله به آسیب‌شناسی آیین‌نامه فوق‌الاشعار در تطابق با اصول و موازین حقوقی پرداخته و در خاتمه نیز پیشنهادهای مقتضی ارائه شده است.

pathology of the executive regulations of article 219 of the law ondirect taxes in compliance with legal principles and rules

the executive regulations of article 219 of the direct taxes law is one ofthe most important executive regulations of this law، which explains howthe tax organization interacts with taxpayers and how the officers performtheir duties. the results of this research، which had carried out descriptivelyand analytically، indicate that the mentioned regulations have violated thelaws and legal principles in many cases. the conflict of the mentionedregulation is more noticeable in the dimension of civil participation; ofcourse، the difference between the regulation and the regulations is alsoevident in other parts، including; first، contrary to article 101 of the directtaxes law، after one year، the said exemption is divided equally between theforced and voluntary partners. contrary to article 203 of the law on directtaxes and tax procedures، it is allow to serve the documents from a partnerto partners who are separate natural persons، and only one recognition sheetis issued. the debated regulation declares the responsibilities of partners inpaying the tax debt to be a liability، while in the jurisprudence and legalsystem of iran، joint and several liabilities are acceptable only in specialcases. secondly، contrary to article 54 of the direct taxes law، the head ofthe tax affairs organization has been permitted to deal with disputes arisingfrom this article. to make the calculation of income and expenses legal، thelaw of direct taxes declared the tax coefficients obsolete while the mentionedregulation established them without regulation and with a different title. thisarticle deals with the pathology of the above mentioned regulations by thelegal principles and standards، and in the end، appropriate suggestions arepresent.