تاملی بر مفهوم برابری در نظام حقوقی ایران با رویکردی به اسناد فراملی

شهروندان فارغ از ویژگی‌های فردی خویش (نظیر نژاد، جنسیت، مذهب، طبقه اجتماعی و...) باید تحت سیطره نظام حقوقی واحدی قرار گیرند. حکومت مدرن، جامعه‌ای برابر را رهبری می‌کند و اعضای این جامعه باید به گونه‌ای یکسان، مطیع قدرت عمومی باشند. بدیهی است که واسطه این روابط، قانون است که به مثابه خواست عمومی در جامعه حکم‌فرماست. نمود واقعی برابری در عرصه قراردادی، جایی است که شرایط برابر برای همه شهروندان برای دستیابی به قراردادهای اداری فراهم گردد. بنابراین تفاوت‌های ذاتی و اکتسابی شهروندان نمی‌تواند مانعی در دستیابی به قراردادهای دولت تلقی شود. در ایران نیز قانون اساسی در اصول اولیه خود، برابری شهروندان را از جهات خاصی پذیرفته است. بنابراین فرض تبعیض بین شهروندان از حیث نژاد، مذهب، عقیده سیاسی، موقعیت و... پذیرفته‌شده نیست. از آنجا که این امور نه حصری، بلکه تمثیلی است، می‌توان عنوان کرد که در دسترسی به خدمات عمومی که یکی از مهم‌ترین آنها حق انعقاد و استفاده از قراردادهای استخدامی است، این برابری باید حفظ گردد.مفهوم برابری یکی از چالش‌برانگیزترین مفاهیمی است که در خصوص آن، تعاریف گوناگونی ارائه شده است. این دوگانگی و ابهام در مفهوم برابری، ارائه یک دسته‌بندی دقیق و متوازن از آن را نیز، با مشکل روبه‌رو می‌سازد. با این حال در یک تقسیم‌بندی کلی، برابری را به برابری حقوقی، برابری فرصت و برابری نتیجه، تقسیم کرده‌اند. در این مقاله نگارنده به روش توصیفی-تحلیلی به بررسی مفهوم برابری در حقوق ایران و اسناد فراملی اشاره خواهد داشت.

Reflection on the concept of equality in the legal system’s approach to transnational documents

Citizens, regardless of their personal characteristics (such as race, gender, religion, social class, etc.) must be subject to a single legal system.modern government manages an equal society, and the members of this society must be equally obedient to universal power. Obviously, the intermediary of these relations is a law that governs the will of the public in society. The real picture of equality in the area of contract is where the equal conditions for all citizens to obtain administrative contracts are provided. Therefore, the inherent and acquired differences of citizens can not be considered an obstacle to the achievement of government contracts. In Iran, the constitution in its original principles has accepted the equality of citizens in certain ways. Therefore, the assumption of discrimination between citizens in terms of race, religion, political opinion, position, and ... is not accepted. Since this is not an area, but an allegory, this equality should be maintained in access to public services, one of the most important of which is the right to conclude and use employment contracts.The concept of equality is one of the most challenging concepts in which various definitions are given. This dichotomy and ambiguity in the concept of equality, giving a precise and balanced classification of it, also presents a problem. However, in a general division, they have divided equality into legal equality, equality of opportunity and outcome equality. the author will refer to the descriptiveanalytical method to study the concept of equality in Iranian law and transnational documents.