جرم انگاری ترک انفاق در فقه و حقوق ایران با نگاهی به فقه اهل سنت

ترک انفاق در قانون جرم انگاری شده است و زوج در صورت نپرداختن نفقه، مورد تعقیب کیفری قرارخواهد گرفت. بر اساس نظر اکثر فقهای امامیه، زوجی که از پرداخت نفقه همسرش خودداری می کند،در صورتی که توان مالی داشته باشد زندانی میشود. ماده 642 قانون مجازات نیز بر همین مبنا زوجممتنع را محکوم به حبس م یداند. اما با توجه به تاثیرات منفی که این احکام می تواند بر بنیان خانواده وروابط بین زوجین داشته باشد این پرسش شکل می گیرد که آیا این قوانین، قابل تجدیدنظر و تعدیلهستند یا خیر؟مقاله حاضر به روش توصیفی تحلیلی و با گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای انجام پذیرفته است .اصل یترین دلیل و مستند جواز حبس زوجه، روایاتی است که بر طبق آنها حضرت امیر (ع) زوجیکه از پرداخت نفقه امتناع می کرد را حبس نمودند. همچنین برخی از موافقین حبس زوج مجهول الحال،استناد به روایاتی کرده اند که به طور عام اشاره به حبس زوج در صورت عدم پرداخت نفقه دارد.روایات مزبور بر جواز زندانی کردن زوج معسر و زوج مجهول الحال و فردی که ادعای اعسار می کندتا زمانی که ایسار اثبات نشود، دلالتی ندارد و صرفاً در مورد زوج موسری که از دادن نفقه امتناع کردهو مال ظاهری ندارد حکم تعزیری حبس ثابت است. بنابراین با توجه به پیامدهای منفی حبس به ویژهدر حوزه سیاست های کلی حاکم بر خانواده باید در مورد احکام کیفری در حوزه خانواده بازنگریگردد.