بررسی و تحلیل گذاره های شرطی و شروط صدق آنها در منطق ابن سینا

مگاریون و رواقیون در شناسایی ترکیب شرطی تابع ارزشی و شروط صدق آن نقش بنیادین و اساسی داشتند و از این جهت درآمدی به منطق جدید محسوب می شوند اما به نظر می رسد تاثیری بر منطق ابن سینا نداشته اند. ابن سینا به بحث شری ها توجه ویژه مبذول داشت و نظریه قیاس های اقترانی شرطی را تاسیس نمود. وی گزاره شرطی متصله را به دو نوع اتفاقیه عامیه و لزومیه تقسیم نمود و شروط صدق هر یک را مورد بحث قرار داد. بنابر تحقیقی که در این مقاله صورت گرفته است اتفاقیه عامه بر هیچ یک از انواع شرطی در منطق جدید قابل تطبیق نیست. مثال های لزومیه نیز بیشتر از نوع استلزام معنائی، شرطی علی و شرطی خلاف واقع است. یعنی ابن سینا به استلزام مادی و استلزام اکید که از نوع استلزام منطقی است نپرداخته و در تبیین شروط صدق اتفاقیه عامیه و لزومیه بر اساس مقتضیات جهان کنونی داوری کرده است نه بر اساس میزان های منطقی محض.