بررسی خاستگاه و زمین دما- فشارسنجی توده ی دیوریت گابرویی (جنوب قروه-کردستان)؛ با تکیه بر شیمی کانی ها

توده ی دیوریت گابرویی در جنوب قروه و در شمال منطقه ی سنندج- سیرجان قرار دارد. از نظر سنگ شناسی، آمفیبول و پلاژیوکلاز از کانی های اصلی این سنگ ها هستند. آمفیبول ها از نوع کلسیک بوده و دارای ترکیب فروهورنبلند و منیزیوهورنبلندند. مقدار آلبیت در پلاژیوکلازها 39 تا 81 درصد بوده و ترکیب آنها از لابرادوریت تا الیگوکلاز در تغییر است. با استفاده از روش های زوج کانی هورنبلند- پلاژیوکلاز و محتوای آلومینیوم در آمفیبول، دمای تبلور کانی های پلاژیوکلاز و هورنبلند در ماگمای دیوریت های گابرویی حدود 723 درجه سانتی گراد ارزیابی شد. از روش اخیر چنین استنباط می شود که سنگ های حدواسط مورد بررسی در میانگین فشار 5/3 کیلوبار که معادل با عمق 12 کیلومتری است، متبلور شده باشند. فشار بخشی اکسیژن در ماگما بالاست. محتوای na2o و ماهیت آهکی-قلیایی آمفیبول ها ارتباط این سنگ ها را با رژیم زمین ساختی فرورانشی نشان می دهد. مقادیرmg# ، al2o3 و tio2 در هورنبلند حاکی از آمیزش منابع پوسته ای و گوشته ای برای تشکیل ماگمای دیوریت های گابرویی دروازه است. تغییر ترکیب شیمیایی در طول بلورهای پلاژیوکلاز نیز می تواند ناشی از نوسان h2o در محیط تشکیل آنها و نیز تغییرات شیمیایی حاصل از ورود مواد پوسته ای باشد.