کانی شناسی، ژئوشیمی و منشا سنگ های آتشفشانی شمال شرق شهرستان بافت (جنوب کرمان): شاهدی بر ماگماتیسم کمانی در جنوب کمربند ماگمایی ارومیه - دختر

در بخش شمال تا شمال شرق شهرستان بافت، در جنوب کرمان، رخنمون های متعددی از سنگ های آتشفشانی به صورت گسترده وجود دارند که از نظر زمین شناسی در بخش شرقی نوار دهج – ساردوئیه که خود بخشی از جزایر قوسی ارومیه-دختر است قرار گرفته اند. بیشتر دنباله های آتشفشانی شامل آندزیت ، آندزیت بازالت، داسیت و به مقدار اندک بازالت و ریولیت به سن ائوسن هستند که همراه با سنگ های آذرآواری و پیروکلاستیک شامل گدازه ها و روانه های ایگنیمبریتی قرار گرفته اند. کانی های اصلی آن ها شامل پلاژیوکلاز، هورنبلند، بیوتیت و پیروکسن هستند و از جمله بافت های مهم در این واحدهای آتشفشانی می توان به انواع هیالوپورفیری میکرولیتیک، پورفیری و جریانی اشاره کرد. درشت بلورهای پلاژیوکلاز در این سنگ ها بافت های غیرتعادلی چون منطقه بندی نوسانی و بافت غربالی را نشان می دهند. بررسی های ژئوشیمیایی حاکی از این است که سنگ های منطقه در قلمرو آهکی قلیایی رده بندی می شوند. بر اساس اطلاعات به دست آمده از نتایج آنالیزها، این سنگ ها از نظر lree نسبت به hree غنی شدگی از خود نشان می دهند و نیز بالا بودن مقدار عناصر ناسازگار lile نسبت به hfse و مشاهده ی بی هنجاری منفی در عناصری مثل ti، nb و p در گدازه ها، حاکی از یک محیط زمین ساختی فرورانشی است و مبین آن است که ماگمای مادر تشکیل دهنده احتمالاً از ذوب بخشی گوه گوشته ای که خود در تماس با جریان های مشتق شده از پوسته ی اقیانوسی فرورونده بوده و از عناصر کمیاب سبک (lreeها) غنی شده، ریشه گرفته است.