رهیافتی بر ویژگی‌های ماگمای سازنده ی گابروهای شمال خمین برپایه ی شیمی کانیایی کلینوپیروکسن

سنگ‌های گابرویی منطقه سرکوبه به صورت چندین توده نفوذی در شمال شهر خمین با سنی پسا کرتاسه بالایی در بخش شمالی پهنه ی سنندج - سیرجان رخنمون یافته‌اند. این سنگ های آذرین در واحدهای شیلی و آهکی به سن کرتاسه نفوذ کرده اند. کانی های اصلی تشکیل دهنده ی این سنگ ها شامل پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن و کدر هستند. آنالیزهای نقطه ای انجام شده روی کلینوپیروکسن های این گابروها، بیانگر حضور کلینوپیروکسن نوع دیوپسید بدون هرگونه منطقه‌بندی شیمیایی در آن هاست که دارای mg# نسبتاً بالای (65/0 – 75/0) است. بر مبنای زمین‌ دما‌سنجی حداقل دمای تبلور کلینوپیروکسن ها برابر با 550–700 درجه ی سانتی گراد بوده و فشار برآورد شده برای تشکیل کلینوپیروکسن کمتر از 5 کیلوبار است. نسبت alvi/aliv کمتر از 25/0 بوده که نشان دهنده ی شرایط تبلور در فشار پایین برای ماگما گابرویی در این ناحیه است. از نظر تکتونوماگمایی ترکیب کلینوپیروکسن‌های این گابروها نشان‌دهنده ی ماگمای بازی از نوع آلکالی درون صفحه ای (wpa) است. همچنین گریزندگی اکسیژن ماگما نیز نسبتاً بالا بوده است.