تعیین شرایط فیزیکوشیمیایی و عوامل کنترل کننده ی کانه زایی با استفاده از کانه نگاری، روابط پاراژنزی و میان بارهای سیال در کانسار استیبنیت- طلا شورچاه، جنوب شرق زاهدان

کانسار آنتیموان شورچاه، در منطقه ی فلیش شرق ایران واقع شده است. در این منطقه کانه زایی آنتیموان در رگه های سیلیسی، تشکیل شده است. گرانیتوییدهای به شدت سیلیسی و برشی شده و سنگ های دگرگون درجه ی پایین غنی از کانی های فیلوسیلیکاتی، میزبان این رگه ها هستند. استیبنیت کانه اصلی آنتیموان در رگه هاست و در ارتباط با پیریت، آرسنوپیریت و طلاست. سنارمونتیت و سروانتیت از اکسیدهای آنتیموان موجود در کانسار شورچاه هستند. سنگ های میزبان به طور بالقوه قادر به ایجاد کردن اسیدی شدگی لازم برای ته نشینی استیبنیت- طلا بوده اند. بر اساس روابط پاراژنزی و داده های ترمودینامیکی، استیبنیت فاز پایدار آنتیموان در کانسار مورد بررسی است که نهشت آن با کاهش دما و کاهیدگی کنترل می شود، به جز در شرایط قلیایی که اسیدی شدن عامل اصلی کانه زایی است. استیبنیت و طلا در کانسار شورچاه می توانند در غلظت های قابل ملاحظه ای به صورت همبافت های بی سولفیدی حمل شده و با کاهش ph نهشته شده باشند. دمای همگن شدگی و شوری میان بارهای سیال در کوارتزهای همراه با رگه های معدنی به ترتیب از 5/146 تا 9/327 درجه ی سانتیگراد و 21/0 تا 71/5 درصد وزنی نمک طعام تغییر می کند که بیانگر وجود یک شاره ی جوی بوده و کانه زایی نوع وراگرما تا مزوترمال را به اثبات می رساند.