بررسی ژیوشیمیایی، کانی شناسی و سنگ‌زایی سنگ‌های آداکیتی جنوب شرق جلفا (شمال‌غرب ایران)

گنبد نیمه ژرف کیامکی در فاصله ی 25 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان جلفا (استان آذربایجان شرقی) واقع شده است. سنگ‌های این گنبد ترکیب چیره داسیتی داشته ولی با فاصله از کیامکی، در کمان معروف به قلنج بافت و ترکیب گرانودیوریتی نشان می دهند. مقادیر sio2 آن ها برابر 73-64 درصد وزنی و عدد منیزیم آن ها در بازه ی 57-27 تغییر می‌کند. بر پایه ی ویژگی های ژیوشیمیایی، این سنگ‌ها از نوع آداکیت‌های پرسیلیس رده بندی می شوند. در نمودارهای هارکر روندهای جدایشی عناصر مختلف نسبت به sio2 نمود داشته و در عین حال روند عمومی خطی سنگ های مورد بررسی می تواند نشانگر خاستگاه یکسان آن ها باشد. در نمودارهای عنکبوتی چند عنصری، سنگ های منطقه به مانند سنگ های وابسته به فرورانش حاشیه فعال قاره ای، به صورت مشخص از عناصر لیتوفیل با شعاع یونی بزرگ (lile) غنی شدگی و از nb و hfse تهی شدگی نشان می دهند. بر اساس سرشتی های ژیوشیمیایی؛ مثل مقادیر th و نسبت های th/sm، th/ce، th/yb و ایزوتوپی sr و nd، محیط تشکیل این گنبد پسا برخورد بوده و با مدل زایشی ناشی از ذوب بخشی سنگ‌های مافیک پوسته ی قاره‌ای ضخیم شده، سازگارتر است. با توجه به مدل زایشی و محیط تشکیل این سنگ‌ها، سن میوسن پایانی گنبد مورد بررسی و سن بسته‌شدن میوسن تحتانی و قبل از آن برای نیوتیتس، نمی‌توان پیدایش این سنگ‌ها را به طور مستقیم در ارتباط با فرایندهای ژیودینامیکی نیوتتیس در ارتباط دانست.