شیمیِ کانی ها و دما-فشارسنجی بازالت های سلطان میدان، شمال شاهرود

مجموعه ی بازالتی سلطان میدان شامل دنباله ی ضخیمی از گدازه های بازالتی همراه با برخی میان لایه های نازک رسوبی است که در گستره ی شمال غرب تا شمال شرق شاهرود رخنمون دارد. سنگ های بازالتی سلطان میدان از ماگمایی با ماهیت انتقالی تا قلیایی و ذوب بخشی 14 تا 20 درصدی خاستگاه گوشته ای غنی شده ی گارنت پریدوتیتی و در جایگاه کافت درون قاره ای طی اردوویسین پسین- ابتدای سیلورین پسین شکل گرفته اند. این سنگ های بازالتی از ترکیب کانی شناسی نسبتاً یکنواختی برخوردار بوده و دستخوش دگرسانی با درجات متوسط تا شدید شده اند. پلاژیوکلازِ لابرادوریتی و کلینوپیروکسن اوژیتی کانی های اصلی، و اکسیدهای آهن-تیتان از نوع تیتانومگنتیت، و ایلمنیت کانی های فرعی را در این سنگ ها تشکیل می دهند. نتایج دما-فشارسنجی روی کلینوپیروکسن ها نشانگرِ دمای تبلور بین حدود 1100 تا 1200 درجه ی سانتیگراد، فشار کمتر از 6 کیلوبار و تبلور در آشیانه ی/آشیانه های ماگمایی واقع در اعماق کمتر از 23 کیلومتری است