رخداد رونیت همراه با کلینوپیروکسن در گابروهای تشنیتی کمربن )البرز مرکزی)

در دامنه ی شمالی البرز مرکزی و جنوب روستای کمربن، توده ی نفوذی گابروی قلیایی برونزد دارد که در حواشی شامل ترالیت‌های ریزدانه بوده و به سمت مرکز به تشنیت های درشت دانه تر تبدیل می شود. در تشنیت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های مورد بررسی کانی رونیت به همراه کلینوپیروکسن دیوپسیدی، ترکیب کانی‌شناسی اصلی سنگ را می سازند. در این پژوهش حضور این کانی در سنگ‌های درونی البرز مرکزی گزارش شده و ویژگی‌های کانی‌شناسی، پاراژنز و ماگمای سازنده ی آن بر اساس آنالیز نقطه‌ای و آنالیز کل سنگ بررسی شدند. ترکیب رونیت در تشنیت‌های کمربن (ti, vial, fe+3, fe+2, mn, mg)5.99(na, ca)1.97(si, ival)6.02o22 است. سنگ نگاری و آنالیز این کانی با ویژگی‌های منتشر شده در منابع علمی با رونیت همخوانی دارد. رونیت‌های مورد بررسی دارای مقادیر کم na + ivsi و مقادیر بالای ca + ival هستند که این مسیله می‌تواند نشانگر خاستگاه اولیه این کانی باشد. بررسی های مختلف بیانگر وجود پاراژنز پایدار رونیت و کلینوپیروکسن غنی از al است. از جمله فاکتورهای مهم مربوط به تبلور رونیت در ماگماهای اشباع شده، مقادیر بالای al و ti و تهی‌شدگی از si دارد. این در حالی است که کلینوپیروکسن‌های همراه با کانی رونیت نیز غنی شدگی قابل توجهی از al2o3 و tio2 و تهی شدگی از سیلیس را نشان می‌دهند. بنابراین با توجه به ویژگی‌های کانی‌شناسی و شیمیایی کانی رونیت و کلینوپیروکسن دیوپسیدی همراه، می‌توان نتیجه گرفت که کانی رونیت در تشنیت‌ها از یک ماگمای قلیایی تحت اشباع غنی از al و ti در فشارهای نسبتاً کم به وجود آمده است. وجود گابرو‌های قلیایی تشنیتی در جنوب کمربن، بیانگر حضور فاز پلوتونیسم تحت اشباع از سیلیس در یال شمالی البرز مرکزی است.