کانی شناسی، ژیوشیمی و تغییرات جرم ناشی از دگرسانی سنگ های آتشفشانی منطقه ی خوش ییلاق، شرق استان گلستان

سنگ های آتشفشانی خوش ییلاق به سن سیلورین بالایی، در شرق استان گلستان و در منطقه ی ساختاری البرز شرقی واقع شده اند. این توده آتشفشانی به طور مشخص تحت تاثیر گرمابی های دگرسان شده و دگرسانی پروپلیتی، یکی از دگرسانی های گسترش یافته در این منطقه است که بر پایه بررسی های صحرایی و پراش پرتو ایکس، چهار منطقه ی دگرسان کلریتی، اپیدوتی، آلبیتی و هماتیتی قابل تشخیص اند. نتایج ریز پردازشی نشان می دهد که کلریت های منطقه از نوع پنینیت، تالک کلریت و دیابانیت بوده و نشان دهنده ی این است که این کانی در گستره ی دمایی180 تا 250 درجه ی سانتی گراد تشکیل شده است. میانگین پیستاسیت در اپیدوت های مورد بررسی 15/31 است و نشان می دهد که از نوع ماگمایی بوده و بر این اساس اپیدوت ها از سوسوریتی شدن پلاژیوکلازها تشکیل شده اند. بررسی دیاگرام های ایزوکان نشاندهنده تحرک بالای برخی از عناصر غیرمتحرک در طی دگرسانی است، به طوری که در زون دگرسانی آلبیتی با میانگین شیب ایزوکان 06/1و 09/1 بیشترین و در زون دگرسانی کلریتی با میانگین شیب 1 و 03/1 کمترین تغییرات جرم را طی دگرسانی شاهدیم. همچنین بر پایه ی این نمودار، sio2 و p2o5 در تمامی زون های دگرسانی تهی شدگی و l.o. i و fe2o3 غنی شدگی از خود نشان می دهند. بر پایه ی محاسبات شاخص شیمیایی دگرسانی، زون اپیدوتی بین 26/46% تا 30/46% ،زون آلبیتی بین 86/47% تا 49/51% ، زون کلریتی بین50/46% تا 33/47% و زون هماتیتی بین 7/59 %تا 45/71% دستخوش دگرسانی شده اند.