مقایسه ی کانی شناسی دایک های گابرویی و آمفیبولیتی رودنژیتی شده موجود در سرپانتینیت های افیولیت ملانژ شمال نایین

سنگ مادر دایک های رودنژیتی شده در منطقه ی نایین، به صورت آذرین (گابروهای پگماتوییدی، میکروگابروها، دلریت ها) و به میزان بسیار کمتر، دگرگون (آمفیبولیت) شکل گرفته اند. بافت و ضخامت از پارامترهای تاثیر گذار بر رودنژیتی شدن این دایک ها به شمار می آیند. به طوری که دایک های گابرویی پگماتیتوییدی و میکرو گابروهای کم ضخامت بیشر تحت تاثیر رودنژیتی شدن قرار گرفته اند و مراحل ابتدایی تا پیشرفته رودنژیتی شدن ایستا (به علت حضور کانی های جانشینی اپیدوت، پرهنیت، هیدروگراسولار، زنوتلیت، کلریت منیزیوم دار، ترمولیت و دیوپسید ثانویه) و نیز رودنژیتی شدن دینامیکی (به علت حضور کانی های رگه ای زنوتلیت، پرهنیت و پکتولیت) را طی کرده اند. در صورتی که دایک های دلریتی و آمفیبولیتی شده به دلیل دارا بودن بافت متراکم، تنها مراحل ابتدایی رودنژیتی شدن استایی (به دلیل وجود کانی های جانشینی اپیدوت، پرهنیت و هیدروگراسولار) را تحمل کرده اند.