سنگ شناسی سنگ های آتشفشانی جوان گستره ی دریاچه ی هامون (خاور ایران)

درحاشیه ی دریاچه ی هامون در جنوب باختری و شمال باختری زابل، در شرق ایران، برونزدهای پراکنده ای از سنگ های آتشفشانی جوان دیده می شوند. شواهد میکروسکوپی و آنالیز شیمیایی این سنگ ها را الیوین بازالت، بازالت تا تراکی بازالت معرفی می کند. بافت های غالب این سنگ ها پورفیری، پورفیری میکرولیتی و حفره ای است. فنوکریست ها بیشتر از الیوین، کلینوپیروکسن (دیوپسید) و کمی پلاژیِوکلاز (بیشتر لابرادوریت) تشکیل شده اند. بررسی های تکتونوماگمایی سنگ های مورد بررسی نشان می دهد که این سنگ ها در داخل صفحه ی قاره ای بلوک هلمند تشکیل شده و ماهیت آلکالن سدیک دارند. این سنگ ها می توانند محصول فرایند کششی رخ داده در خاور ایران پس از پایان فرایند فشارشی باشند. غنی شدگی عناصر lree نسبت به hree نشان می دهد که ماگمای مادر احتمالا در درجه های پایین ذوب بخشی از یک خاستگاه گوشته ای گارنت لرزولیتی تشکیل شده است.