ژیوشیمی و کانی شناسی افق های هورنبلندیتی در نهشته های آهن گلالی و باباعلی و مقایسه ی آن ها

نهشته های آهن گلالی و باباعلی دو کانسار نسبتاً مهم در غرب ایرانند که در زون سنندج-سیرجان قرار دارند. این نهشته ها همراه با سنگ های الترامافیکی، آهکی- قلیایی، کربناتیتی و دیگر سنگ ها هستند. بررسی ها و مشاهدات ماکروسکوپی روی نیمرخ گمانه ها نشان می دهد که یکی از سنگ های الترامافیکی کمیاب (هورنبلندیت) در تمام نیمرخ ها به موازات افق های مگنتیتی حضور دارد. بررسی های سنگ شناسی و کانی شناسی با تکیه بر بررسی های میکروسکوپی نشان می دهد که، دو نوع هورنبلندیت، با بافت جریانی و بدون بافت جریانی قابل تشخیص اند. هورنبلندیت های بدون بافت جریانی تنها یک نسل آمفیبول دارند و کانی تشکیل دهند ه ی آن ها از نوع اکتینولیت است، که در آن بقایای دیوپسید وجود دارد. از این رو احتمال دارد که این هورنبلندیت از یک پیروکسنیت تشکیل شده باشد، که در آخرین مرحله یک آبگون ابر بحرانی بر آن اثر گذاشته است. در هورنبلندیت های با بافت جریانی دو نسل آمفیبول مشاهده می شوند که نسل اول سازنده ی بافت جریانی است. با توجه به داده های ریزپرداخته، کانی تشکیل دهنده، اکتینولیت یا هورنبلند اکتینولیتی و هورنبلند چرماکیتی است. آمفیبول نسل دوم که ناشی از بازتبلور نسل اول است و بر اساس داده های ریز پرداخته ی آمفیبول از نوع مگنزیوهورنبلند است. با نتایج آنالیزهای xrf، هورنبلندیت ها از سری آهکی- قلیایی تا تولییتی کم پتاسیم هستند.