کانی شناسی، زمین شیمی و کاربرد رس ها در سازندهای رازک و میشان در پاره ای از بیرون زدگی های اطراف شهرستان شیراز

سازندهای رازک و میشان (میوسن پیشین تا میوسن میانی) در مناطق پل کوار و زنجیران در جنوب و جنوب غرب فارس و در کمربند چین خورده ی زاگرس بررسی شدند. کانی های اصلی عبارتند از ایلیت- موسکویت، کلریت، کلسیت، کوارتز و کانی های فرعی آلبیت و پالی گورسکیت. از نظر ژیوشیمی مقادیر mgo و cao بالاتر و مقادیر sio2، al2o3، fe2o3، na2o وk2o کمتر از نمونه های استاندارد nasc، paas وuc را نشان می دهد. الگوی ree بهنجار شده با کندریت و شیل های آرکین آمریکای شمالی غنی شدگی lree نسبت به hree بدون بیهنجاری eu دارند. نسبت la/sc، ba/sc ،ba/co بالا و نسبت th/sc ، th/cr ، la/cr پایین نشان دهنده خاستگاه دوگانه ی این رسوب ها از سنگ های مافیک و فلسیک است. سنگ مادر این دو سازند براساس نمودار tio2/al2o3 گرانیت/ ریولیت- بازالت است. پایین بودن مقادیر شاخص دگرسانی و شاخص هوازدگی و نیز بالا بودن میزان sr نشان دهنده ی هوازدگی کم تا متوسط سنگ خاستگاه است. پایین بودن cec نمونه های دو سازند؛ وجود ایلیت، کلریت، پالی گورسکیت و عدم حضور یا مقدار بسیار پایین ورمیکولیت و مونت موریلونیت را توجیه می کند. حدود آتربرگ نمونه های سازند رازک و میشان کم تا متوسط است (بین10- 16 ). ترکیب شیمیایی، کانی شناسی و پاره ای از آزمایش های سرامیکی نشان دهنده ی استفاده کاربردی رسوب های این دو سازند در ساخت آجر، کاشی سرامیکی و سفالینه هاست.