کانی شناسی و نحوه تشکیل کانی های گروه سرپانتین در سرپانتینیت های آمیزه ی افیولیتی بافت در استان کرمان

هر سه چندریختی سرپانتین (لیزاردیت، کریزوتیل و آنتی گوریت) در سرپانتینیت های آمیزه ی افیولیتی بافت دیده می شوند و از نظر بافت و ترکیب شیمیایی، تفاوت هایی با یکدیگر دارند. لیزاردیت با ساختار ورقه ای در زمینه ی پریدوتیت ها دیده می شود، در حالی که آنتی گوریت به صورت تیغه ای در رگه ها یا در محل زون های بُرشی تشکیل شده و گسترش کریزوتیل به صورت رشته های شفاف و طلایی، فقط محدود به شکاف های ریز است. پریدوتیت های منطقه، بر اساس درجه ی سرپانتینیتی شدن به سه گروه پریدوتیت های نسبتاً سرپانتینیتی شده (حداکثر 50 درصد)، پریدوتیت های بیشتر سرپانتینیتی شده (90-50 درصد) و پریدوتیت های کاملاً سرپانتینیتی شده (100-90 درصد) تقسیم می شوند. سه مدل برای سرپانتینیتی شدن الیوین در سرپانتینیت های منطقه، تشخیص داده شدند. مدل اول، سرپانتینیتی شدن در پیرامون دانه های الیوین و باقی ماندن الیوین سالم در وسط که در پریدوتیت های نسبتاً سرپانتینیتی شده منطقه، گسترس یافته است. مدل دوم، گسترش سرپانتینیتی شدن دوباره در الیوین های باقی مانده از مدل اول و مدل سوم، و گسترش سرپانتینیتی شدن تا ازبین رفتن کامل دانه های الیوین. مدل دوم و سوم در پریدوتیت های بیشتر سرپانتینیتی شده و پریدوتیت های کاملاً سرپانتینیتی شده ی منطقه، دیده می شوند. به نظر می رسد که لیزاردیت و کریزوتیل موجود، محصول دگرسانی استاتیک وابسته به محیطی مانند کف اقیانوس هستند، در حالی که آنتی گوریت های تیغه ای، از دگرگونی دینامیکی شکل گرفته اند. ممکن است تشکیل آنتی گوریت وابسته به فرورانش پوسته ی اقیانوسی نایین-بافت و بسته شدن آن، به فرارانش پریدوتیت های سرپانتینیتی شده در زمان های بعدی وابسته باشد، اما لیزاردیت و کریزوتیل، احتمالاً پیش از بسته شدن اقیانوس کوچک نایین-بافت تشکیل شده اند.