بررسی هیدروژیوشیمیایی اورانیوم در مناطق آیرکان و چشمه شتری با تاکید بر عوامل کمپلکس ساز و شاخص اشباع کانه‌های اورانیوم

اورانیوم در محیط آبدار در شرایط اکسایشی، محلول و متحرک می‌شود که حضور عوامل همبافت ساز با اورانیوم این تحرک را افزایش می‌دهد. وجود چنین شرایطی در منابع آب‌ زیرزمینی مناطق آیرکان و چشمه شتری موجب اکسایش، انحلال و تحرک کانه‌های اورانیوم شده است. بررسی هیدروژیوشیمی اورانیوم در مناطق مورد بررسی بیان کننده ی حضور یون بی‌کربنات به عنوان یون همبافت ساز با اورانیوم (uo2(co3)22-) و عامل افزایش تحرک اورانیوم در آب‌های زیرزمینی است. محاسبه ی شاخص‌ اشباع کانه‌های اورانیوم نیز فوق اشباع بودن نمونه‌های آب را از پیچبلند نشان می‌دهد. شاخص‌‌ اشباع مثبت پیچبلند بیان کننده ی سرعت مناسب جریان آب برای تعادل پایا با کانه‌زایی احتمالی اورانیوم در عمق است و نشان می‌دهد که نفوذپذیری آب‌های زیرزمینی از طریق جریان در خلل و فرج، زمان لازم برای تماس آن‌ها با کانه‌زایی مخفی اورانیوم (کانسار اورانیوم) را فراهم کرده است. در نتیجه این تماس و به دلیل حضور همبافت های کربناتی انحلال و تحرک اورانیوم در این آب‌ها افزایش یافته است. بررسی‌های هیدروژیوشیمیایی، پرتوزایی بسیار بالای نمونه‌های آب و خاک و شواهد یاد شده اشاره به احتمال وجود کانه‌زایی مخفی اورانیوم در عمق و در حدفاصل مناطق آیرکان و چشمه شتری دارند.